Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

Του Καράμπελα...

Ψάχνω σε όλο το δυοδίκτυο (2δίκτυο) ποιός με έχει καταραστεί! Μετά τον Άρη πήρα και εγώ τα @@ του Καράμπελα και το ταξίδι μου στην ονειρεμένη Σαλόνικα έγινε καπνός....Ο λόγος γνωστός,δουλειά (πλέον δυολειά (2λειά))...

Θα έπρεπε κάποια στιγμή να έχω σκεφτεί ότι....πάει τρίτωσε το κακό αλλά από την αρχή του χρόνου είναι πολλά πλέον! Εχθές έβρισα αρκετά έως πολύ, την τύχη μου και τον Δία αλλά επειδή δεν έχει νόημα σταμάτησα και είπα "κάθε εμπόδυο (εμπό2) για καλό"...
Ευτυχώς, ο καλός συνονόματος φίλος αλλιώς γνωστός ως και "ψηλός" ήταν εκεί για να μας περάσει ο καημός... Συνεπώς μια ωραία βολτίτσα με τη μηχανή στην Αθήνα και μπυρίτσα στο Κολωνάκι (ου να χαθείς,θες και Κολωνάκι...) έφτιαξε τα πράγματα αρκετά! Πάντα η βόλτα με τη μηχανή κάνει καλό, ειδικά αν δεν την έχεις κάθε μέρα (παλιές καλές εποχές!) και δε νιώθεις αυτά τα 110 αλογάκια να γαργαλάνε τα σωθικά σου ακριβώς από κάτω σου...

Όλα καλά λοιπόν...τι να κάνεις;

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

A great plan...

...ή αλλιώς τι να κάνεις όταν έχεις πάαααρα πολύ δουλειά!

Συνοπτικά και σε λίστα για να μαθαίνουμε εύκολα:

1. Ξενύχτησε (εγώ άρχισα εχθές στις 02:30 (δύο και μισή) το ξημέρωμα και έβγαλα το 30% μέχρι τις 04:00 όπου και πήγα για ύπνο)
2. (δυο) Πιές καφέ - γαλλικό το βράδυ, φραπέ το πρωί. Όλα σκέτα.
3. Βρίζε όποιον σε πλησιάζει και θέλει οτιδήποτε
4. Άκου χαμηλά μουσική ή ραδιόφωνο
5. Πίνε νερό και φάε ένα γλυκό (αν και δεν είμαι φίλος με τα γλυκά σε τέτοιες φάσεις βοηθούν)
6. (ή αλλιώς 3 επί δύο (2)) Φτιάξε λίστα και σβήνε με μανία ότι τελειώνεις!
7. Μην έχεις άγχος δε βοηθά, καθόλου
8. Χαμήλωσε το contrast της οθόνης σου
9. Μακριά από το τηλέφωνο
10. Κάπνιζε ανά 2 (δύο) ώρες, καλύτερα κάπου έξω να πάρεις και αέρα. Ιδανικό το μπαλκόνι το βράδυ εκεί θα σου έρθουν οι καλύτερες ιδέες (ή θα το πάρεις απόφαση και θα φουντάρεις ;) )
11. Μη δεις Άρης - Πάοκ νωρίτερα, θα σε κουράσει αφού δεν έχει νόημα (ευτυχώς για φέτος τελείωσε)
12. Μην κοιτάς ρολόι κλπ, είναι η φάση που νομίζεις ότι το χωροχρονικό συνεχές έχει κάνει κάποιο λογικό άλμα (πσσσςςς!!! τι είπα/έγραψα ο άνθρωπας....). Αυτό πολλές το ακούμε και ως : "πότε πήγε 12 γαμώ το Δία;" - "πριν λίγο δεν ήταν 17:30;;" και άλλα τέτοια...
13. Που και που κλείνε τα μάτια και σκέψου κάτι ευχάριστο! (ό,τι γουστάρεις γενικά...ski- πιροσκί-τη Mariah Carey ;; )

Βεβαίως υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντέχουν το ξενύχτι και εκεί δε μπορώ να βοηθήσω. Επίσης υπάρχουν άνθρωποι που δεν πίνουν καφέ (ή έτσι λένε)! Ούτε εκεί μπορώ να βοηθήσω αλλά θα κάνω μια προσπάθεια (μπορεί και δύο (2)). Επίσης υπάρχουν και άλλοι που δεν τους αρέσει η Carey, για αυτούς υπάρχουν δύο (2) λύσεις: 1. οφθαλμίατρος , 2. (δύο) ευθανασία!

Κάπως έτσι νιώθω πιο χαλαρός αφού ήρθα στο γραφείο από τις 08:00 και τώρα κάνω μόνο διορθώσεις, φυσικά το τιμημένο αρχείο θα φύγει αύριο στις 08:59:54 αφού το response time του mail server είναι 6sec και θα εμφανιστεί με λονδρέζικη ακρίβεια και συνέπεια στις 09:00:00 στα αφεντικά μου! Μέχρι τότε θα κάνω μικρές διορθώσεις πολύ άνετος και ήσυχος αφού όλοι ξέρουν ότι έχω δουλειά...

Ελπίζω να μη σκάσει και τίποτα άλλο αφού αύριο είναι μέρα χαλάρωσης. Μετά έχει ΣΚΔΤΤ*.... Σαλόνικα, σου 'ξανάρχομαι!

*ετοιμάστε απουσιολόγιο δεν υπάρχει περίπτωση να πλησιάσω υπολογιστή εκεί...

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Almost there...

Με χαρά και συγκίνηση σας δηλώνω ότι έχω κλείσει σχεδόν 3 rdv....(δηλαδή δύο (2) και ένα)!! Ναι,ναι σχεδόν! Κανένα δεν έγινε μέχρι στιγμής και ήμουν τόσο έτοιμος (πάτα εδώ για ετοιμότητα και φθηνό σαλάμι), τόσο σίγουρος και τόσο γαμώ τα παιδιά (σας το έχω πει αυτό;;; ).

Για να μην πάει χαμένο όμως το απόγευμα και η καλή διάθεση καθώς και η τρομερή ενέργεια (ω ναι εχθές κοιμήθηκα 7 ολόκληρες ώρες) δέχθηκα να πιω καφέ με μια καθόλα χαρωπή και σχετικά νεόφερτη συνάδελφο! Υπήρξα ξεκάθαρος:
me: "αν θες πάμε καπάκια κάπου κοντά γιατί στις 21:00 έχει ματς..."
her: "α;"

**κάπου εδώ ξέχασα να σας πω ότι,ναι μεν είναι χαρωπή και καλοβαλμένη αλλά δε φυσάει καθόλου...ή έστω ελάχιστα, πες δύο (2) μποφόρ**

Μπορώ να πω ότι για τα δεδομένα της εντυπωσιάστηκα από την άνεση που είχε σε ορισμένες συζητήσεις/αναφορές που υποδήλωναν ύπουλο σκοπό.... Αναλυτικότερα (ή και αναλυτι-γιοτ):

1. αφού είναι να πάμε κοντά να πάμε με ένα αυτοκίνητο γιατί μετά φεύγει από Εθνική μπλαμπλαμπλαμπλα... (εκεί έφαγε γείωση)
2.(δύο) πήγε να κάτσει δίπλα και όχι απέναντι...
3. μέσα σε 4 λεπτά ρώτησε ποια είναι η τυχερή;;; (της είπα η Αθηνά Ωνάση αλλά δεν πήρε πρέφα...)

Και εδώ αρχίζει το καλό..... Σκέφτηκα να τα κάνω όλα πουτάνα!!! Μπέρδεψα γνωστές - φίλες - φλερτ και έφτιαξα την φανταστική γκόμενά μου! Της είπα ότι τη λένε Μαρουλία (και όχι μαρούλια που εγώ νόμιζα αρχικά) , έκανα περιγραφές που ευχόμουν να μη ξεχάσω σύντομα. Τη γνώρισα ενώ έκανε promotion στις μπαταρίες Varta και ήταν ντυμένη μπαταρία έξω από το Super Market που πηγαίνω (μόνο αν ακούσω ότι θα γίνει πόλεμος/σεισμός/πάρουμε πρωτάθλημα) αλλά αμέσως κατάλαβα ότι έχει ωραίο σώμα κλπ κλπ κλπ. Επί δύο (2) δεκάλεπτα έλεγα ότι να'ναι...
Στην απογοήτευσή της επάνω άρχισε να μου λέει και αυτή για τον πρώην της και πως παραλίγο να παντρευτούν (ρε παιδιά πως γίνεται αυτό;;; παραλίγο.... είναι κάτι σαν το offside;;; ).... Σε κάποια στιγμή έριξε και το Sweet Child o' Mine από Guns N' Roses (που αν και δεν είναι στις πρώτες προτιμήσεις μου η μπάντα - την εκτέλεση αυτή τη γουστάρω απεριόριστα) και εκεί σταμάτησα να την ακούω στα σίγουρα...
Πάνω στο solo (δλδ πάνω στο καλύτερο η ζωάρα) έριξε και την άκυρη ερώτηση:

Ζωάρα: - Η Μαρουλία πως και δε σε έχει πάρει τηλέφωνο;;;
me: (και ενώ προσπαθώ να μη γελάω με το Μαρουλία) - Έχει πάει, όπως σχεδόν κάθε απόγευμα στον Κένταυρο και ταΐζει τις πάπιες...
Ζωάρα: - Σοβαρά;;;;
me: - Όχι βρε είναι σε μια δουλειά και αυτή... (πωπω καλοβαλμένη και καλοβλαμμένη)

Μου είπε ότι δε φαίνομαι καθόλου έτσι και γενικότερα μπορώ να παρεξηγηθώ εύκολα ότι είμαι του ποδόγυρου (θα σε μαλώσω - θα σε μαλώσω)...
Κάπου εκεί πήρε απόφαση ότι θα είμαστε μόνο φίλοι με ένα συγκαταβατικό ύφος. Της έπιασα απαλά το χέρι και της είπα να μην αναφέρει τίποτα στη δουλειά γιατί δεν είμαι άνθρωπος που θέλει πολλά πολλά στο χώρο εργασίας. Συμφώνησε με τα δύο (2) ηλίθια ματάκια της να κάνουν μια κίνηση προς τα κάτω...

Φύγαμε αφού τόσο ο αγώνας αλλά και η πείνα μου με τραβούσαν προς το σπίτι...

-------------------------------------------
Συμπερασματικά:

1. Ευχαριστώ θερμά τη βασική πηγή έμπνευσής μου, ξέρει αυτή...
2. (δύο) Στον Κένταυρο δεν έχει παπάκια πια!
3. Είμαι και φαίνομαι
4. Δραματικό να βλέπεις 2 (δύο) φορές Άρης-ΠΑΟΚ σε μια εβδομάδα και ακόμη να πέφτει ξύλο
-------------------------------------------

Άσχετα:

Το βλογ τούτο υποστηρίζει ανοιχτά πλέον τα τσιγάρα Winston όχι για συγκεκριμένο λόγο αλλά ας πούμε ότι είναι φθηνά και κοινώς παραδεκτά!
Μόλις σκότωσα τα 3/4 ενός πυρέξ με σουφλέ...πότε λες να χωνέψω;;;

*hint: στα comments μάλλον θα γελάσω πιο πολύ!

Περίεργα πράγματα...

Για αρχή μια συγνώμη για τις απουσίες αλλά δύο (2) μέρες τώρα τρέχω και δεν φθάνω...
Και όχι μόνο δεν φθάνω αλλά δεν έχω και καμία βοήθεια! Η βοήθεια δεν είναι πάντα να σου κάνει κάποιος τη χ δουλειά ή να πάει εκεί αντί για εσένα. Πιο απλά πράγματα... Μπορεί ένα τηλέφωνο να σε βοηθήσει να χαλαρώσεις, μια καλή κουβέντα κλπ. Στον αντίποδα μέχρι στιγμής παρατηρώ ότι όλοι έχουν πάθει κάτι και συμπεριφέρονται και άσχημα... Γνωστοί και άγνωστοι! Από φίλη εχθές έφαγα ένα sms φωτιά... αλλά απάντησα κόσμια και κράτησα τη ψυχραιμία μου, μετά φεύγοντας από τη δουλειά και αφού περίμενα σε ένα τιμημένο φανάρι κανονικότατα έφαγα κάτι καντηλάκια από έναν κόπανο που ήθελε ντε και καλά να κάνω πιο μπροστά για να χωράει και αυτός από πίσω με το γαμημένο 18μετρο φορτηγό.... Και πως θα δω το φανάρι ρε μεγάλε;;; Κράτησα και εκεί την ψυχραιμία μου και έσπρωξα απλώς τα γυαλιά ηλίου λίγο πιο πάνω (αντί να τον θάψω σε διπλανό παρτέρι) γιατί ήμουν , είμαι και θα είμαι πολύ ψύχραιμος στο τιμόνι...

Σπίτι, ξέδωσα λίγο στο διάδρομο (620 θερμίδες λέει) και μετά το μπάνιο ήμουν καλύτερα. Κάπου εκεί μίλησα με τον μεγάλο αδερφό... Ω,ναι έχω έναν αδερφό (μεγαλύτερο) που συνήθως λείπει αφού είναι στο ΠΝ. Με τον αδερφό μου δεν έχουμε καμία σχέση και συχνά πιστεύω ότι δεν είναι πραγματικός μου αδερφός και κάποιος μας τον είχε αφήσει στην πόρτα. Άλλες φορές πιστεύω ότι είναι εξωγήινος και αν είναι και οι άλλοι έτσι δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε από δαύτους (μόνο μήπως βαρεθούμε μέχρι θανάτου αν έρθουν επίσκεψη).

Αποδείξεις:
- Δε μου μοιάζει καθόλου (δλδ δεν έχει βγει ομορφάντρας όπως εγώ)
- Δε γνωρίζει τίποτα από τεχνολογία (είναι ικανός να ρωτήσει πιο κουμπί πατάς για να βγάλεις φωτογραφία "το πάνω δεξιά με το δείκτη μαλάκα!πάντα εκεί είναι")
- Αν και ακούμε περίπου την ίδια μουσική , δεν έχει μέτρο, ρυθμό και γενικότερα όλες οι προσπάθειες να του μάθω κάτι πήγαν στον αγύριστο
- Δεν είναι επικοινωνιακός , καθόλου! Μουγκρίζει ή βγάζει άλλες άναρθρες κραυγές για να αντιληφθούμε την ύπαρξή του
- Δεν είναι καλός με τις γυναίκες (όχι στη συμπεριφορά αυτό δεν το ξέρω αλλά φαντάζομαι...)
- Δεν έχει humor (ενίοτε πετάει κάτι καφρίλες που αν τον ξέρεις καιρό ίσως να μην ξεράσεις)
- Δεν καπνίζει, ούτε ποτέ δοκίμασε
- Δεν βλέπει μπάλα (καλά ούτε εγώ πεθαίνω) αλλά δεν παίζει κιολάς (εγώ πεθαίνω)
- Δεν...
- Ούτε καν...
- Πως έγινε αυτό ρε γαμώ το φελέκι μου...;

Γενικότερα, μεγάλωσα σχεδόν σαν να μην έχω αδερφό αφού η βασική του ενασχόληση ήταν να διαβάζει βιβλία!!! (που πήγε όλη αυτή η μόρφωση, απορώ και από σίγμα καμιά φορά..). Μερικά χρόνια του τα έπρηζα να κάνουμε αυτό, να παίξουμε το άλλο, να φτιάξουμε κάτι (θυμάμαι ότι το σπιτάκι στο δέντρο το έφτιαξα μόνος και ήρθε να το δει μόνο και είπε: "μπορεί να πέσεις και να χτυπήσεις" , αν μου το έλεγε σήμερα θα απαντούσα "μπορεί να περάσουν 38 χρόνια και να μην κινηθείς από την πολυθρόνα")... Τίποτα!!!
Επίσης ποτέ δε θα ξεχάσω τη στιγμή του σεισμού με τον αδερφό μου...
Ακούω μουσική - βλέπει baywatch. Σεισμός...:
-me: σήκω σεισμός... (ενώ είμαι ήδη κάτω από την κάσα)
-bro: ...μήπως μας βαράν με τίποτα απ' έξω;;;
-me: ε ναι ρε μαλάκα,δεν είχαν που να βάλουν τους S300(θυμάστε αυτό το σκάνδαλο; ) και μας τους ρίχνουν...έλεος!

Μόνες στιγμές να ακούμε deep purple - rainbow - fogerty - black sabbath - uriah heep κλπ με τις ώρες...

Ε, ναι λοιπόν εχθές που μίλησαμε από ένα ρημάδι δορυφορικό τηλέφωνο (κάτι σαν walkie talkie δλδ) μου έλειψε - ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ - (αυτό για εμένα είναι πολύ σημαντικό αφού σπάνια μου λείπει κάποιος. Πολύ συχνά μου λείπει μια καλή μακαρονάδα όμως!) και πολύ θα ήθελα να αράζαμε μέχρι το πρωί και να ακούμε rockιες, ακόμη και αν δε λέγαμε τίποτα...

Α,ρε αδέρφι κατεστραμένο...τα λέμε σε 3 μήνες!!!

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

WTF???


View Larger Map

Αθλητικό Κέντρο Καβάλας Δύο (2)!!!
ok ότι πεις ρε γούγλη αλλά εκεί είναι ο Βόλος...
(και πριν βγει κανείς να πει για δρόμο,δεν υπάρχει Οδός Καβάλας εκεί γύρω...)

Συμπερασματικά:
1. Βόλος = Καβάλα Δύο (2)
2(δύο). Παλιά το Βόλο τον λέγανε Καβάλα
3. Πολύ παλιά, πριν δημιουργηθεί η Ευρωπαϊκή Ήπειρος ο Βόλος και η Καβάλα ήταν δίπλα.
4. Ακόμη και ο γούγλης κάνει λάθη
5. Βόλος - Καβάλα: 0 - δύο(2) σημειώσατε Δύο (2)
6. Το δύο (2) μου έχει γίνει ψύχωση

Όποιος ξέρει κάτι ας με δυοφωτίσει (2φωτίσει)...

-αν δε δουλεύει ο χάρτης πάνω κάντε copy-paste το link παρακάτω:

http://maps.google.com/maps?f=d&source=s_d&saddr=%CE%A4%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CF%89%CE%BD&daddr=39.376888,22.934968&hl=en&geocode=FZTZWAIdNvxdAQ%3B&mra=dme&mrcr=0&mrsp=1&sz=16&sll=39.376175,22.93587&sspn=0.010665,0.022745&ie=UTF8&ll=39.373687,22.931514&spn=0.021331,0.04549&z=15

Fair Play...

...και γιατί πρέπει να το μάθουν και οι γυναίκες!

Λόγοι:
1. καλές μου γυναίκες είστε το 70% του ανθρώπινου είδους
2. εμείς (οι άντριδοι i mean) είμαστε λίγο χαζοί
3. γιατί όχι;
4. μια κοινή δεοντολογία κάνει την επικοινωνία πιο εύκολη, όχι βαρετή
5. και εμείς πληγωνόμαστε με απλά καθημερινά πράγματα (μαχαίρια, κοπίδια, καρφίτσες)

Story
(συνδυάστε (συν2άστε δλδ) την παραπάνω λίστα με το κείμενο. Ο/Η καλύτερος/η θα κερδίσει μια μπύρα)

Πάω λοιπόν και εγώ εις νεόκτιστο καφέ στο μαγευτικό Αμαρούσιο. Και αφού παρκάρω κάθετα σε τοίχο και βγαίνω από το πορτ-μπαγκάζ (γαμάτο είναι στα ελληνικά), περπατώ προς την πλατεία (Οου γιες τη γνωστή στο σταθμό του ΗΣΑΠ). Μπουκάρω θεαματικά στο μαγαζί αφού πατάω το κασκόλ μου και κοντεύω να σκοτωθώ γιατί ποτέ δεν έμαθα πως δένει στο λαιμό (και γιατί είναι τόσο μακρύ ρε πούστη μου;;) σε αντίθεση με τις γραβάτες που τις δένω σε χρόνο dt. Όλα καλά, ο φίλτατος Μιχάλης έχει ήδη κάτσει στο καλύτερο τραπέζι (όχι για φλερτ αλλά απέναντι από την οθόνη που δείχνει το ματς). Δε βλέπει τίποτα από όσα έγιναν στην θεαματική είσοδό μου και έχει ένα ηλίθιο ύφος "βλέπωμπάλακαιτοματςειναιγιαφάπες"...

Κάθουμε!Τσουπ (δερμάτινη καρέκλα-85κιλά πάνω της)...
Και τότες βλέπω απέντιτι (απέναντι) μελανούρι εις διαδικασία παίζω με τα χειλάκια μου και το καλαμάκι... Μια ομορφία! Χαμογελό (και επειδή ως γνωστόν είμαι πανέμορφος και αντικειμενικός) γελά πίσω... Το αφήνω κατά μέρους διότι κάτι λέει ο άλλος και δεν ακούω...

-Ναι,φυσικά ,απαντώ
-Και μετά;;; ρωτά
-Ήρθαν οι μέλισσες, τι έλεγες;;

Κάπως βρίσκουμε το ρυθμό μας...Τότες το μωρέλι ξεδιπλώνεται (ξε2πλώνεται) και φθάνει εις ύψος του 1.70-1.75. Τακούνι ναι-ψηλό όχι.Περί τα 7cm. Πολύ δυναμικά περπατά προς το μέρος μου και κάπου εκεί χάνω την ψυχραιμία μου και φλιπάρω (Γαρδέλης speaking)... Τελικά πάει τουαλέτα (μπουου ξενέρα) και σκέφτομαι καλύτερα γιατί αν μου έλεγε κάτι θα απαντούσα χαρακτηριστικά:

- Γκμουυζζμμζ μμ;;;

Αν και φοβερός σε ατάκες και λοιπά που και που την πατάω. Κάπου εδώ είχαμε μια κίτρινη κάρτα (άσχετο). Το μωρέλι επιστρέφει και ρίχνει μια ματιά στο τραπέζι μας....και 3 sec αφού κάτσει εμφανίζουτε μαντράχαλος ο οποίος τη φιλά και τη χαϊδεύει (τον οποίο φυσικά και είχα διότι είμαι και γαμώ τα παιδιά...τουλάχιστον δύο (2) κατηγορίες κάτω από εμέ).
Και λεώ ρε κοπελιά προς τη όλο το σκηνικό;;; Αφού έχεις γκομενέο;; Γιατί δεν αφήνεις να δούμε καμιάν άλληνε;ε; Πάει το fair play...

Ημίχρονο! Αλλαγή και στας μπύρας...πλέον αντικρυστά με το φίλο,να πούμε και καμιά κουβέντα...Και εκεί που λέμε περί διαφόρων θεμάτων μου αποκρίνεται ακριβώς όπως είχα φανταστεί πριν:

-Μ: Γκμουυζζμμζ μμ;;;

Και μου δείχνει κάτι πίσω μου αθώα και χαζεμένα με το δαχτυλάκι του... Γυρνώντας βλέπω τη μάχη των Θερμοπυλών και το Λεωνίδα να παίζει φρίσμπι με την ασπίδα του!!! Κοινώς τα καταπληκτικά οπίσθια που είναι δίπλα στην κεφάλα μου και προτού απολάυσω τον χαμό των πρώτων 1300 Περσών γυρίζει και ρωτά ένα μέτριο (όλα και όλα,μέτριο προς μετριότατο) προσωπάκι αν μπορεί να πάρει την καρέκλα για να βάλει το παλτώ της...

Με χαρά απαντώ: ΒΕΒΑΙΩΣ! πολύ σίγουρος για τον εαυτό την ομορφιά μου και τα λαμπερά μαλλιά μου (λούσου 2 βδομάδες μετά και θα δεις!). Η πολύ σιγουριά όμως είναι που τα χαλάει όλα...Το γ@μίδι το κασκόλ έχει συστραφεί ως κοκορέτσι στην καρέκλα...

Δραματικό θέαμα: ηλίθιος (εγώ) αμήχανα προσπαθεί να ξεμπλέξει κασκόλ με στριφτό στο χέρι και μια γενικότερη αγαρμποσύνη να τον έχει καταλάβει...
Τελικά η συμπαθητική αφέλεια επιφέρει το πρώτο (λες και είχε και δεύτερο (2τερο)) καλό σχόλιο:

-ΜωρέλιΝοΔύο (νο2): Είσαι πολύ καλός!!!
-JD: ...και επιδέξιος...
-ΜωρέλιΝοΔύο (νο2): (γελάκι...)

Μετά άλλαξα πλευρά αφού είχαμε και δεύτερο (2τερο) ημίχρονο....

Συμπέρασμα: οι γυναίκες δεν έχουν ιδέα του fair play καθώς επίσης και τα κασκόλ, που σίγουρα ανακάλυψαν γυναίκες (και μπορείς να γίνεις ρόμπα εύκολα)!!! Επίσης και Άρης και ΠΑΟΚ δεν έχουν ιδέα για το fair play...

Σπουδή (μια προσφορά από εμέ σε όλους τους άντριδοι!):

http://www.uefa.com/uefa/aboutuefa/committespanels/panel=128.html

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

Δε βγαίνω μάνα μου...

...και πως να βγω δηλαδή; Ποιός από εσάς τη βγάζει έτσι άνετα; Κατ'αρχήν για να τη βγάζεις έτσι άνετα σημαίνει δύο (2) πράγματα: ή την έχεις πολύ μεγάλη ή είσαι επιδειξίας. Όχι ρε παιδιά ειλικρινά μπορεί να είμαστε η γενιά των 700€ αλλά δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι θέλουμε να τα κάνουμε και όλα με αυτά τα 700€. Κάτσε ρε φίλε, στάσου μύγδαλα, ΔΕΝ υπάρχει τίποτα άλλον να κάνεις από το να δίνεις 10€ για ένα ποτό; Πιες το σπίτι σου ρε αδερφέ, φέρε και την παρέα σου ή δύο (2) φίλους σου και τέτοια. Κάνε ένα πικ-νικ με την κοπέλα σου αντί να πας στην Αράχωβα και να πληρώσεις 120€ το βράδυ.

Γενικότερα (και επειδή το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό) πρέπει να μάθουμε να τη βγάζουμε και αλλιώς (όχι μόνο με τους παραπάνω δύο (2) τρόπους)... Είναι καλό να είμαστε "εναλλακτικοί" καμιά φορά, είναι και trendy!

Εγώ από τότε που χώρισα {4 μήνες σχεδόν = δύο και δύο μήνες δλδ (2)+(2)} έχω κάνει φοβερή οικονομία, άρα πρώτη εναλλακτική λύση είναι να χωρίσεις!! Σκέψου το και αλλιώς: Αν χωρίσουμε όλοι θα ξαναμοιραστεί η τράπουλα!! Τώρα θα μπορείς ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να πηδήξεις τη γκόμενα του κολλητού σου ή και το κολλητό σου γιατί σου έφαγε τη γκόμενα,κάποτες (ή καπότες)! Οι αγαπητές Κυρίες Κυρίες θα καταλάβουν έτσι αν τελικά της αγαπάς... αν το κάνεις όντως ,θα γυρίσεις πίσω σε αυτές! Είναι σα να έχεις την ίδια γκόμενα σε δύο (2) διαφορετικές ζωές!!(που για τον ανδρικό κόσμο σε κάνει δύο (2) φορές μαλάκα...).

Έχω και άλλο, εναλλακτική διασκέδαση: ποδόσφαιρο!!! μάζεψε τους άλλους χαζοτριαντάριδες και παίξε ένα δυωράκι (2ωράκι)... Κουράζεσαι αλλά γυμνάζεσαι...άρα το βράδυ δε βγαίνεις έξω!!! Απλά πράγματα,εγώ θα σας τα λέω.

Οικονομία από το κινητό!!!
Κινητό: ένα sms έχει 160 χαρακτήρες άρα είναι κουτό εξ'ορισμού να της στείλεις μήνυμα που να λέεi:

SMS1
"Πέρασα πολύ καλά εχθές,αν θες πάμε και τη Τετάρτη για ποτό!"

SMS2 (δύο) - αφού σου έχει απαντήσει - κατά 90% τελείως αόριστα αφού την Τετάρτη έχει rdv για μανικιούρ!
"Και μάλλον κατάλαβες ότι δε σε βλέπω μόνο φιλικά....Μπάμπης"

εναλλακτικό SMS
"Είσαι φτιαγμένη για'μένα,όπου και να θες να πας την Τετάρτη θα σε πάρω από πίσω!την άλλη φορά βάλε κάτι πιο αποκαλυπτικό,δε θα σε παρεξηγήσω,είσαι υπέροχη!Μπάμπης"

155 χαρακτήρες μόνο! άσε που να λες όνομα στο δεύτερο (2τερο) sms είναι δείγμα ότι είσαι μπάζο...Θα σου είχε απαντήσει από το πρώτο "ποιός μαλάκας είσαι" ή "πάλι κα@λες έχεις Διογένη;"

Anyway,για αυτό δύο (2) μέρες τώρα λεώ συνέχεια στη μάνα μου: "δε βγαίνω μάνα μου..." αφού δεν έχει νόημα. Ούτε κάποιος υπάρχει να του την δείξω, έχω κουραστεί - έκανα διάδρομο (αφού προσπάθησα ανεπιτυχώς να παίξω ποδόσφαιρο μόνο μου), αποφάσισα να είμαι εναλλακτικός, το ουρί του Παραδείσου στο τέλος θα βαρεθεί την επικείμενη συνάντηση και θα έρθει με καμία φόρμα (κάπου εδώ θα έπρεπε να ντρέπομαι αφού δεν την ξέρω τη γυναίκα αλλά ξέρω ότι με διαβάζει και τώρα την καταπιέζω-νιώθω όμορφα!!!) και γενικότερα πολύ ξενερουά-ματ αυτό το ΣΚ!

*ξέρω ότι αυτό ήταν ένα πολύ μπερδεμένο post αλλά σας έχω (γραμμένους) εμπιστοσύνη!
**όλο το νόημα και η ουσία είναι στο δύο(2) για όσους δεν το κατάλαβαν (παρακαλώ να μην ξαναδιαβάσουν το blog μου)

Και τώρα φεύγω να πάω για καμιά μπυρίτσα....μπορεί και δύο (2)!

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

Όλα αλλάζουν...

Εχθές δεν πόσταρα καθόλου. Δεν προσπάθησα καν. Δε μπορούσα,απλά. Προσπαθώ πολύ να δέχομαι τις αλλαγές στο περιβάλλον μου,στη ζωή μου,στο μικρόκοσμο που ο καθένας μας έχει "στήσει" γύρω του και πότε επιλέγει να κρυφτεί και να χαθεί μέσα σε αυτόν και άλλες φορές να τον διαλύσει και να βγάλει τον πιο εγωιστικό εαυτό του...

Έτσι και εγώ εχθές πήρα απόφαση να πληγωθώ βαθεία. Όχι γιατί το ήθελα αλλά γιατί έπρεπε...
Ποιός από εσάς δεν το έχει κάνει; Ποιός είναι ο μόνιμος μάγκας που λέει όχι σε όλα τα πρέπει; Κανείς και όποιος το ισχυρίζεται είναι ψεύτης. Πληγώθηκα λοιπόν και ήταν και απόφασή μου,σοβαρή και μετρημένη. Τι άλλο να έκανα άλλωστε; Ο έρωτάς μου με την Πετρούλα (όχι που νομίζατε ότι θα έκανα σοβαρό Post) δεν άντεξε.
Πρώτον, τα έχει με άλλον,β) τα βυζιά της είναι ψεύτικα και γ)(αματα) δεν τελειώνει έτσι όπως λέει (αυτό μου το είπε η φίλη μου η Σουρλουλού και μου είπε οτί ισχύει για όλες τις γυναίκες. Και εγώ την πιστεύω γιατί δεν έχω εμπειρία σε αυτά και πρέπει να με έχουν πιάσει κώτσο,παλιά).

Ξέρω τι θα πείτε, είμαι επιπόλαιος, είμαι αμπλαούμπλας (όσοι το πείτε αυτό να ξέρετε ότι έχουμε πολλά κοινά). Αλλά τι να έκανα; Έπεσα στα δίχτυα της (του καλσόν της) ....
Αυτό ήταν όμως, τέλος τώρα._ Δεν είμαι από αυτούς που αφήνουν τη ζωή να οδηγεί. Την οδηγώ εγώ και την πάω εκεί που θέλω.

Για αυτό σήμερα είχα πάρει απόφαση να κάνω κίολας μια δυναμική κίνηση. Να γνωρίσω την κολλητή της κολλητής μου (δηλαδή την κολλητή μου στο τετράγωνο - που btw έμαθα ότι είναι ένα από τα ουρί του παραδείσου-αμαρουσίου). Τα είχα ετοιμάσει όλα (ακολουθεί λίστα):

- Γαμιστερό πουκαμισάκι από sprider 7,90€
- Καθάρισα και γυάλισα τα παπούτσια μου (πολλοί νόμιζαν ότι θα πάω σε γάμο)
- Έβαλα το τζιν Νο33 που μου κάνει πιο ωραίο κωλαράκι (αλλά δυστυχώς μόνο με το 34 βρίσκω τα π@π@ρι@ μου εκεί που έχω συνηθίσει να είναι)
- Γαμιστερή γραβατούλα από Μπρακούλια 11,00€
- Κλώνος κολώνιας Boss από μοναστηράκι 3,00€ ( boss και autan μαζί)
- Σκέφτηκα 2-3 καλές ατάκες που κολλάνε σε πολλές συζητήσεις και τις είπα πολλές φορές μπροστά στον καθρέφτη ψάχνωντας το ιδανικό χαμόγελο για την κάθε μια - Αξία ανεκτίμητη
- Προσπάθησα να θυμηθώ όλους τους καλούς μου τρόπους (δε θυμήθηκα Χριστούλη)
- Επιστράτευσα μια οδοντόβουρτσα μιας χρήσης που είχα αγοράσει από έναν αυτόματο πωλητή σε ένα bar το 2006 γιατί νόμιζα ότι εκείνο το βράδυ θα γαμήσω (αυτή η οδοντόβουρτσα άκουσε πολλά για τη ζωή μου στο διπλανό κάθισμα πάνω στον Προφήτη Ηλία)
- Πήρα από το γραφείο το καλύτερο στυλό μου (ανάμεσα στα Bic crystal βρήκα ένα γαμιστερό Pilot με ψιλή μύτη) και το έβαλα στο μπουφάν μου γιατί πάντα είναι καλό να έχεις μαζί σου στυλό. Είσαι αυτομάτως gentlemanene φάση.
- 2 επαγγελματικές κάρτες μου που σκόπευα να μου πέσουν τυχαία κάπου στα πόδια της ή μέσα στη τσάντα της (στο πίσω δεξιά τσεπάκι με τα 6 φερμουάρια)

Τελικά, το rdv ακυρώθηκε γιατί η Σουρλουλού μου είναι άρρωστη (πολύ) και γενικότερα σε μια φάση που ακόμη ο Θεοχαράκης δεν την παίρνει για απόσυρση. Γλυκιά μου Σουρλουλού σου εύχομαι περαστικά και σου θυμίζω ότι μου χρωστάς 23,90€ (είναι 7,90+11,00+3,00 και έβαλα και τα 2,00€ που είχα δώσει για την οδοντόβουρτσα γιατί πήρα την απόφαση να την πετάξω. Μου φέρνει χρουσουζιά!)

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

Λίγο ακόμα...

Μέχρι στιγμής όποιος έχει διαβάσει το blog μου (και είναι ακόμη καλά) θα έχει καταλάβει περίπου τι άνθρωπος είμαι (λέμε τώρα,εδώ δεν έχω καταλάβει εγώ...). Η συχνή όμως αναφορά μου στις γυναίκες δίνει ένα σημάδι, ένα κάτι βρε παιδί μου...

Σήμερα,τι σήμερα; Απόψε κιόλας έρχομαι να τα αλλάξω και να τα ανατρέψω όλα. Ναι λοιπόν δηλώνω ότι πλέον είμαι φουλ - κάργα - όσο δεν πάει - μπούνια - μπίμπα - φίσκα καψούρης!
Την είδα και έπαθα, πυρόξανθα μαλλιά**, τρομερό μπούστο***, καλοσχηματισμένα χαρακτηριστικά.... Έμεινα εκεί να χαζεύω... Χάζευα και τα δευτερόλεπτα περνούσαν σαν αιώνες, καρέ καρέ (σαν να είχα λήψη από casio ex-f1)...Πρώτη φορά θα καρφωνόμουν σε θυληκό (άντε δεύτερη...)

Ήταν εκεί, ήμουν εκεί, όλα ήταν τέλεια...
Ήταν η Πετρούλα και μόλις είχε τελειώσει...


εμ,δεν έχει πλάκα έτσι ρε κοπελιά...το μαλλί της γριας δε το μοίραζαν σε οδοντογλυφίδες...
(επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι το μαλλί της γριάς είναι ότι πιο κοντινό στο sex για το υποσυνείδητο και όχι μόνο!! αμέ σου λέω...)
*γαμώ το έλεος το star, ήταν που ήταν...
**μου άρεσαν και μου αρέσουν οι μελαχρινές
***νο3 το ιδανικό, οχι υπερβολές

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Σουρλουλού

Είχα τάξει σε μια φίλη μου (1 από τις 3 δλδ) ότι θα την κάνω θέμα. Και να λοιπόν που την κάνω... Βέβαια μέσα από αυτό θα περάσω και άλλα μηνύματα, να είστε προσεκτικοί.

Η φίλη μου η Σουρλουλού είναι μια νέα, ωραία κοπέλα-γυναίκα. Δεν είναι τόσο νέα όσο εγώ (ωραίος ε; ) και δεν είναι ωραία με τη κλασσική έννοια (αυτό θα το πληρώσω πολύ ακριβά και το ξέρω!). Είναι η κλασσική περίπτωση γυναίκας που θα την κοιτάξεις γιατί έχει αέρα και είναι παντός καιρού. Η δική μου Σουρλουλού είναι λίγο Trendy αλλά με άποψη... Πάνω της έχει τη νοσταλγία των 90s και μια δόση εφηβικής τρέλας.

Γνωριμία
Η δική μου Σουρλουλού έτυχε να είναι μια πρώην συνάδελφός μου και συγκεκριμένα υφισταμένη μου (αν και αυτό δε μου άρεσε ποτέ). Επί μήνες (δηλαδή *μήνες) με σιχαινόταν και ήθελε να πεθάνω με πολύ δύσκολο τρόπο και μόνος μου...

Παρένθεση - δε μου το είπε ποτέ,τουλάχιστον έτσι, αλλά επειδή είμαι πολύ έξυπνος το κατάλαβα. Τέλος παρένθεσης

Ενώ δε τις έκανα ποτέ δύσκολη τη ζωή με μισούσε και ήθελε να πεθάνω με πολύ δύσκολο τρόπο και μόνος μου (α, το είπα αυτό;; ). Βέβαια παραδεχόταν ότι είχα πάντα μια καλή απάντηση και αυτό την έκανε έξαλλη. Με τον καιρό με συνήθισε και απλώς με είχε γραμμένο.

Πραγματική Γνωριμία
Μια μέρα πήρε το μπούλο από τη δουλειά και καλά έκανε αφού δε τις ταίριαζε καθόλου. Χωρίς να πει τίποτα,σχεδόν. Είπε κάτι ξερό και ηλίθιο και ακόμη και τότε ήθελε να μου ρίξει μερικές μπάτσες. Είχε αρχίσει όμως να με συμπαθεί αφού ήξερε ότι τώρα δε θα με ξαναδεί (νόμιζε!!!χεχεχε) και μπορεί, τυχαία, μια μέρα να με πατούσε με το αυτοκίνητο. Η πραγματική μας γνωριμία έγινε όταν μια μέρα κάτι ήθελε με κάποιο mp3 και επειδή μόνο εμένα ήξερε να ξέρω, τσουπ! Εμφανίστηκε!

Αρχικά νόμιζα ότι είχε βρει επιτέλους άκρη να πάρει καλάσνικοφ και θα μου γαμούσε τα μάτια. Έκανα λάθος. Ήρθε με ένα Mp3 ανά χείρας και ήθελε help.

*Να τονίσω ότι είμαι αρκετά gadgetακιας και γενικά αυτά τα σκατολοϊδια μου κάνουν το χατήρι.

Όπως πάντα, ήμουν ευγενικός και υπομονετικός. Η υπομονή είναι μεγάλο χάρισμα, ειδικά με τη Σουρλουλού που τότες ίσα που έλεγε το εμ-πι-θρι σωστά. Οι τεχνικές της γνώσεις έφταναν για να χρησιμοποιεί κινητό στο 5% των δυνατοτήτων του και να μην καεί ζωντανή σε απέλπιδα προσπάθεια να χρησιμοποιήσει φούρνο.

Φιλία
Αυτό κανείς δε ξέρει πως ήρθε αλλά όλοι το περιμέναμε (είναι σαν να έχεις χάσει 328 επεισόδια τόλμη και γοητεία αλλά δεν τρέχει μια, καταλαβαίνεις τι παίζει). Σε βάθος χρόνου και αφού είχα γίνει ο ηλεκτρονικός μεντοράς της πήγαμε και για κανένα καφέ. Μια μέρα με κάλεσε και σπίτι της (αμέ αμέ) και με έβαλε να κάτσω σε ένα άθλιο σκαμπώ/μαρτύριο/τι να πω... Ποτέ δεν είχε πιαστεί τόσο πολύ ο κώλος μου! Δεν είπα τίποτα και κατάλαβα ότι αυτό είναι το άχτι της για τον τόσο καιρό μίσους.
Ήταν όμως πολύ ευγενικιά (!) και με κέρασε και μπυρίτσα (όποιος δίνει μπυρίτσα είναι φίλος,ακούς Μόγλη;; ). Εκεί άρχισα να την εκτιμώ πολύ!!! Ήξερα ήδη ότι έχει φοβερό χιούμορ και ένα πολύ κοφτερό μυαλό.

Nowdays (γαμεί το αγγλικό ε;;; )
Αυτές τις μέρες είναι ένας από τους πιο κοντινούς ανθρώπους στη ζωή μου. Μπορεί να τη βλέπω σπάνια (κάθε 2 χρόνια όπως λέω και με βρίζει...) και να μιλάμε 30 λεπτά/εβδομάδα αλλά είναι η μόνη γυναίκα που μπορώ να εμπιστευθώ (τώρα κερδίζω πόντους). Αυτό το τελευταίο είναι το πιο σημαντικό για εμένα αφού οι γυναίκες (και δυστυχώς πάντα και ερωμένες μου) που μέχρι σήμερα εμπιστεύθηκα αντέδρασαν χαρακτηριστικά με 3 τρόπους:

1.μου έπρηξαν....
2.δεν άκουσαν/ενδιαφέρθηκαν/κατάλαβαν ποτέ ποιός είμαι
3.δεν κατάλαβα εγώ τίποτα από την αντίδρασή τους (μάλλον δε θα ήξεραν ελληνικά,λέμε τώρα)

Η δική μου Σουρλουλού (και το λέω γιατί ξέρω ότι υπάρχουν και άλλοι με τις δικές τους) είναι η μόνη που αντέχει μεγατόνους καφρίλας και συμμετέχει πολλές φορές. Γενικότερα είναι αυτό που λέμε "και γαμώ τα παιδιά". Έχει το δικό της χαρακτήρα και άποψη και ΠΟΤΕ δε θα παραδεχθεί ότι είναι λίιιιιιιιιιιιγο πιο συντηρητική από ότι λέει. Καπνίζει και αυτή στριφτό και πάντα έχει το πιο άκυρο θηκάκι μεταφοράς (με κορδόνια-μπαλόνια-παπαρόνια) και φυσικά τα πιο σπάνια χαρτάκια (σπάνια σε σημείο που πιστεύω ότι κάτι δεν πάει καλά).

Για κλείσιμο, θέλω να της πω ότι χαίρομαι για όοοοοοολα τα μπινελίκια που μου έχει σούρει κατά καιρούς. Νιώθω πολύ καλά όταν λέει ότι είμαι κάφρος γιατί ξέρω ότι δεν το εννοεί,αν και θα έπρεπε. Αν ακούγαμε και την ίδια μουσική....
Και τώρα που ξέρω ότι περνάει λίγο δύσκολα της εύχομαι να είναι καλά και σύντομα θα το έχει ξεπεράσει. Σουρλουλού,σου αξίζει το καλύτερο παιδί (μαζέυω ήδη συμμετοχές) !!!
Επειδή έχω μια δυσκολία να χρησιμοποιώ το ρήμα "αγαπάω" (γενικότερα και πολλά χρόνια τώρα) δε θα της πω κάτι τέτοιο. Την έχω όμως μέσα στη καρδιά μου και ότι χρειαστεί θα είμαι πάντα εκεί._

Άλλος άνθρωπος...

Τους τελευταίους 2-3 μήνες είμαι μόνος μου (δεν παραπονιέμαι τώρα) και διαπιστώνω πολλά πράγματα:

1.έχω πολύ χρόνο για εμένα
2.έχω πολύ χρόνο για τους φίλους μου
3.πληρώνω πολύ λιγότερα
4.τι είναι κινητό;
5.μπορείς να ακούς Judas Priest όλη μέρα
6.οδηγώ πολύ λιγότερο (καριόλια όταν έκανα 26+26 klm/day η βενζίνη είχε 1.10€)
7.οδηγώ μόνο το δικό μου αυτοκίνητο
8.έχω να λάβω sms από τη γιορτή μου, όλοι οι φίλοι με πέρνουν τηλέφωνο

αλλά βασικά έχω διαπιστώσει ότι είμαι άλλος άνθρωπος. Για την ακρίβεια, έχω γίνει άλλος άνθρωπος για το περιβάλλον μου... Αναλυτικότερα, ως άνδρας (πωπωπω, πολύ βαρύ αυτό ρε παιδί μου) είμαι τυπικός και συνήθως, αν όχι πάντα, με τις ελάχιστες φίλες μου και γενικότερα τις γυναίκες. Όσο είμαι σε κάποια σχέση (10 μήνες είναι το σύνηθες) είναι σαν να μην υπάρχω. Τώρα υπάρχω υλικά, πνευματικά κλπ.

Στη δουλειά οι κυρίες κυρίες συνάδελφοι θέλουν να κάνουν τσιγάρο μαζί μου... Άμα λέω καμιά μαλακία (το συνηθίζω...) με ακουμπούν ή χειρότερα με σπρώχνουν (το σύνδρομο Μενεγάκη). Όλες λένε καλημέρα και χαμογελούν λες και βλέπουν τον Γιώργη τον Κλούνη (george clooney - όχι δεν είμαι ψώνιο). Γενικότερα η επαφή έχει πολύ πλάκα...

-Μου πιάνεις αυτό;
-Ορίστε (έχουμε και μια παιδεία ρε αδερφέ)
-Φχαριστώ (χαδάκι)

Γενικότερα νιώθω κάτι σε "επίθεση". Όχι με την κακή έννοια, πολλές φορές όπως όταν είσαι 11-12 χρονώνε και οι θειάδες-γιαγιάδες κλπ σε σαλιώνουν με τα φιλιά τους και σου λένε πως μεγάλωσες... (και ότι θα γίνεις 2 μέτρα αλλά ποτέ δεν έγινες αν και πλησίασες...). Άκυρες ατάκες όπως: "ωραίο πουκάμισο", "δε σε έχω συνηθίσει έτσι" από κοπέλες που πρέπει τα τελευταία 2 χρόνια να έχουμε μιλήσει 37 δευτερόλεπτα , είναι πλέον συχνές.

"Αυτά τα κάνει η αγαμία"....μου είπε ένας φίλος, αλλά δε νομίζω ότι έχει δίκιο διότι δεν ορέγομαι (πως τα λέω,πως τα λέω), καμία από αυτές τις κυρίες κυρίες.

Συμπερασματικά, πριν δεν υπήρχα ή ήμουν αόρατος ή έχω ομορφήνει πολύ τους 2-3 last months... Μπα, μάλλον πάλι κάποιος γυναικείος μηχανισμός φταίει που είναι αδύνατο να κατανοήσουμε και μας τρώει η περιέργεια (μην πει κανείς καμιά μαλακία ότι δεν τον νοιάζει-εκτός αν έχει γάμους>3 ή παιδιά>7 )...

Πιο συμπερασματικά, τώρα είναι η φάση που λέω στη μάνα μου "τι γαμώ τις δουλειές έκανε πριν 25 χρόνια" (τώρα βρίστε ελεύθερα). Δε ξέρω μάλλον θα πρέπει να χαρώ αφού είμαι κοινωνικό ζώο (ον) αλλά για κάποιο λόγο θέλω λίγο ακόμα από τη λίστα που έγραψα πάνω....χρόνο,priest και λιγότερο κινητό!

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

IT

Σε κάθε εταιρία που έχει έστω και ένα pc υπάρχει τουλάχιστον ένας ή μια που είναι υπεύθυνος/η για αυτό. Συνήθως έχει απόμακρο ύφος και παράξενο βηματισμό (χέστηκε; δε χέστηκε; ). Οι άνθρωποι (αν και υπάρχουν αμφιβολίες αν όντως είναι) αυτοί έχουν την παράξενη ιδιότητα να σου σπάνε τα νεύρα σε σημείο εγκεφαλικού ή άλλης ασθένειας.

Το βασικό τους πρόβλημα εντοπίζεται στο ότι η αυτοεικόνα τους είναι κάτι πολύ ξεχωριστό για τους ίδιους. Κοινώς, ή έχουν καβαλήσει το καλάμι ή νομίζουν ότι αυτό που κάνουν το καταλαβαίνουν μόνο αυτοί και εμείς οι υπόλοιποι είμαστε όρνια.

Στη δική μου δουλειά τα pc είναι πολλά, πάρα πολλά και τα παράξενα αυτά πλάσματα είναι 4. Εγώ από την άλλη είμαι σε μια ενδιάμεση θέση της παραγωγής και όλων των άλλων τμημάτων άρα και του ΙΤ... Όταν λοιπόν με καλούν σε συνάντηση τα όντα αυτά, ετοιμάζομαι για ότι χειρότερο και κάνω ασκήσεις γιόγκα στο γραφείο μου (πολύ αποτελεσματική είναι αυτή που πέφτεις με τα μούτρα στο πληκτρολόγιο μέχρι να δεις το ytrewq γραμμένο στο κούτελό σου).

Σήμερα ήταν μια τέτοια μέρα και δε θέλω να περιγράψω (αδυνατώ) όλο το διάλογο. Μερικά μη τεχνικά τμήματα είναι αρκετά:

1.
- Καλημέρα και Καλή Χρονιά ρε παιδιά (ξέχασα, τα πλάσματα αυτά δε τα βλέπει ο ήλιος ούτε και εγώ - αποφεύγω. Άρα μισό μήνα μετά μπορείς να ευχηθείς).

- Καλημέρα,Καλή Χρονιά , με ύφος ηλίθιο και μηχανική απάντηση. Απαντούν χειρότερα από τη φωνή του Sam των Windows και δε μπορούν να αρθρώσουν τίποτα με ενθουσιασμό.

2.
- Λοιπόν είναι όλα έτοιμα;;;
- Ποιά όλα;

Ποιά όλα μαλάκα μου;;; Για να μιλήσεις στο ΙΤ πρέπει να είσαι κάτι παραπάνω από συγκεκριμένος. Αν του πεις ότι έχει παρκάρει μαλακισμένα πρέπει να πεις: Παρατήρησα στις 12:43 ότι το όχημα γκρι χρώματος, μάρκας BMW 316i και με πινακίδες ΥΥΥ 2121,δηλαδή το δικό σου, είναι παρκαρισμένο λοξά κατά 32 μοίρες και έξω από τις γραμμές κατά 43 εκατοστά. Αλλιώς θα σε ρωτήσει για όλα τα παραπάνω ή στη χειρότερη θα σου στείλει email.

3.
- Γιατί δεν κάνουμε και "αυτό" (ότι και αν είναι αυτό) να βοηθήσουμε τον χρήστη;
- Δεν είχε περιγραφεί αρχικά._

Και γιατί κάνουμε συνάντηση τεράστιε;; Αν έχεις τόση ανάγκη για επικοινωνία μπες σε sites γνωριμιών και ανέβασε τα πτυχία σου. Ή πιο απλά μάθε να χαμογελάς ηλίθιε!

Και άλλα πολλά που μπορούν να κουράσουν και τον πιο δεκτικό άνθρωπο!

Τέλος, θέλω να τονίσω ότι τα όντα του ΙΤ πολύ συχνά είναι βρωμιάριδες και γενικότερα κακόγουστοι. Επίσης παντελώς ανορθόγραφοι και γενικότερα "ξύλινοι" άνθρωποι που πολύ θα ήθελα να πνίξω!

***Για αυτό καλά μου φοιτητάκια που τώρα θα βγείτε στην αγορά να έχετε το νου σας! Ούτε ηλίθιοι είναι όλοι οι άλλοι ούτε εσείς πρέπει να γίνεται μαλάκιδες...

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Σώσε τη φάση ή το τομάρι σου...

OST για το κείμενο...



Υπάρχει μια κρίσιμη καμπή στη ζωή καθενός μας. Η στιγμή που διαπιστώνεις διάφορα πράγματα για τον εαυτό σου και το περιβάλλον σου. Βεβαίως εδώ πρέπει να τονίσω ότι το περιβάλλον σου είναι τελικά αυτό που προκύπτει από τις εξωτερικές πιέσεις διαφόρων (συγγενών-φίλων-γνωστών-συναδέλφων) και την δεκτικότητα ή αντίσταση που εσύ παρουσιάζεις ανά περίπτωση. Συνεπώς το περιβάλλον σου είναι πολλές φορές ετεροκαθοριζόμενο.

Όταν λοιπόν έρχονται αυτές οι στιγμές είναι πιθανό να βρεθείς σε μια εσωτερική σύγκρουση. Προσωπικά και από πάρα πολύ μικρή ηλικία είχα διαπιστώσει ότι είμαι ένα πολύ κοινωνικό παιδί/έφηβος/άνδρας με σαφέστατη κλίση στην τεχνολογία και την επικοινωνία (η κούνια έγερνε προς το έπιπλο του Η/Υ). Με τα χρόνια "εκμεταλλεύτηκα" κάθε τι που μου είχε δώσει αυτή η εμπειρία. Ενθουσιασμένος αρχικά για τη δουλειά μου, το στησιμό μου, τη ζωή μου γενικότερα...

Την προηγούμενη εβδομάδα ήρθε και πάλι μια τέτοια στιγμή, κρίσιμη. Διαπίστωσα ότι στον εργασιακό (και ευτυχώς μόνο εκεί) χώρο μου άλλη μια αλλαγή έφερνε τα πάνω-κάτω. Είναι η 4η φορά σε 6 χρόνια. Είναι άλλο ένα κλειστό 15μηνο που έρχεται να αλλάξει. Σε βαθύτερη ανάλυση είδα ότι οι γνώσεις και οι εμπειρίες μου έπρεπε να επιστρατευτούν και το έκαναν. Το έκαναν μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο. Έλυσαν το πρόβλημα, βόλεψαν καταστάσεις, έσωσαν την εστία και άλλα τέτοια.

Όσο όλα αυτά "έτρεχαν" και εγώ έτρεχα πίσω από τη ζωή μου. Έτρεχα να προλάβω τη γαμημένη συνήθεια του να είμαι εκεί για να βοηθήσω, του να είμαι εκεί, επικοινωνιακός όσο ποτέ, για να οργανώσω/λύσω/πηδήξω ότι και όποιον δε μπορέσει να δεχθεί την αλλαγή και χαλάσει τη δουλειά μας.

Μετά ήρεμος, γύρισα σπίτι μου για να περάσω ένα ήσυχο ΣΚ. Ωραία!
Όσο χαλάρωνα και δε χρειαζόταν να μιλάω σε κανέναν ή καλύτερα δε χρειαζόταν να μιλάω με κάποιο τρόπο σε κάποιο μαλάκα που ήθελε ή δεν ήθελε κάτι, διαπίστωνα ότι όλο αυτό το διάστημα έκανα μια μεγάλη παπαριά. Σκότωνα τις δυνάμεις μου στο βομώ της ΑΕ, στα συμβολαία της... Ένιωσα όπως το λάδι της μηχανής, απαραίτητο αλλά αναλώσιμο και μάλιστα σύντομα. Το λάδι στη μηχανή το αλλάζεις ανά 7500 ή 15000 χιλιόμετρα. Αν θες το αφήνεις όμως και άλλο. Τότε η μηχανή δε δουλεύει τόσο καλά και το λάδι γίνεται όλο και πιο σκατένιο. Έτσι και η ψυχή μου...

Ευτυχώς ακόμη δε νιώθω να έχω χάσει κομμάτι του εαυτού μου, δε θέλω να γίνω ούτε πιο ζόρικος, ούτε πιο αδίστακτος. Ξέρω ότι και αυτό θα περάσει αλλά κάποια στιγμή πρέπει να γίνει και κάποια αλλαγή... και αυτή η στιγμή πλησιάζει!

*όταν κάτι σε έχει πειράξει και ακούς κανά τέτοιο τραγούδι δε θες να περάσεις μέσα από τοίχους; δε θες να τσακίσεις μερικούς;

Καλή εβδομάδα!

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Ποιό είναι το όριο (τελικά) ;

Μεταμεσονύκτιο post με rainbow υπόκρουση...

Μεγαλώνεις σιγά σιγά και διαπιστώνεις ότι οι επιλογές σου βρίσκονται σε ένα σταυροδρόμι που εσύ ο ίδιος τις οδήγησες ή το δημιούργησες. Πρωτογενώς αντιδράς σκεπτόμενος απλά "έλα μωρέ,έχω κάνει και καμία δυό παπαρίες αλλά κομπλέ...". Ως εδώ είσαι καλά,όλα ok,υπάρχει αύριο.

Παρένθεση - για κάθε μαλακία στη ζωή σου που: έθαψες - ξέχασες - δεν ανέφερες ποτέ κλπ, υπάρχει τουλάχιστον ένας άνθρωπος για να στη θυμίζει. - Τέλος παρένθεσης

Τότες λοιπόν συμβαίνει αυτό το κάτι και όλα έρχονται ανάποδα. Και αν όχι τελείως ανάποδα, ε, πλαγιάζουν βρε παιδί μου (πιο σκατά από τα ανάποδα).

Ξαφνικά διαπιστώνεις ότι πολλά χρόνια τώρα στη δουλειά σου είσαι πολύ καλός, το ξέρεις. Το έχεις γραπτώς! ΓΑΜΑΣ ρε παιδί μου,έχεις και την ηθική ικανοποίηση, νιώθεις ακέραιος.Τέλος. Πιο ξαφνικά σε υποχρεώνουν να διαπιστώσεις ότι οι περισσότεροι είναι πουτάνας γιοί, τώρα πρέπει να καλύψεις το κενό που δημιούργησαν διώχνοντας τον προϊστάμενό σου (που μέχρι πριν 1 χρόνο τον κυνηγούσαν για να έρθει να δουλέψει!!!!). Μετά ακολουθεί ο παραπάνω, που ενώ τον ξέρεις και αυτόν χρόνια πρέπει να του αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας και κάνεις για αυτή τη δουλειά. Αυτό το λέμε "περίοδος αξιολόγησης"... Διαρκεί ένα μήνα και μισό με την παράταση αφού ποτέ 2 Έλληνες δεν κατάφεραν να είναι στην ώρα τους (ένας , ένας κάτι γίνεται). Τραγωδία!

Το κεφάλι ψηλά!!!" Τα έχεις ξαναπεράσει ρε κλαψιάρη,προχώρα και μη μιλάς..." μονολογείς.

Ως λογικός άνθρωπας λες να πας για ένα καφέ ρε παιδί μου, να χαλαρώσεις... Όλα Ok! Τηλεφωνάκι, rdvδάκι , κομπλαδούρες! Δεν είναι ώρα για γκόμενες, ούτε ψαγμένα πράγματα. Θες φίλο, γνωριμία ετών, όποιον μπορεί να σε κάνει να νιώσεις πιο καλά, όποιον εκτιμάς ότι "ναι ρε παιδί μου,οι επιλογές και οι απόψεις του είναι πολύ κοντά σε εμένα"...Κοινώς θέλω κάποιον να συμφωνεί μαζί μου. Και πέρνεις μια πολύ καλή φίλη σου.

-Καφέ...
-Πεινάω...
-Μπυραρία;;;
-Φύγαμε!!!

Ήδη όλα πάνε πιο καλά! Η παρέα, ο άερας, η οδήγηση...κάτι σε κάνει να νιώθεις ήδη καλύτερα. Σώπα όμως,είναι νωρίς...

Συζητάς, σε καταλαβαίνει (μπύρα 1), όλα καλά...
Το κόβεις....Ντροπή είναι στη τελική, ρωτάς για εκείνη, μοιράζεσαι στιγμές... Και ως γυναίκα έχει να πει τόσα περισσότερα, τώρα θέλει και τη γνώμη σου (μπύρα 2). Έχει και εκείνη θέμα, θέλει να χωρίσει... Σκατά σκέφτεσαι όλοι μας κάτι έχουμε, τα ρίχνεις στη νέα χρονιά, στον ανάδρομο Ερμή, στο μάτι...κάπου! Τελικά, το θέμα πάει σιγά σιγά εκεί που φοβάσαι... αρέσεις σε μια πολύ καλή σου φίλη (στη 1/3--->33,3%--->πακέτο!). Ερωτήσεις βροχή, χαρά γέλια και τελικά δεν είσαι σίγουρος "μπα,μαλακίες σκέφτομαι" , "τι χαζός που είμαι,πως θα μπορούσε μετά από 8 χρόνια;" , "είμαι τραγικός;" .
Σκάει βόμβα, συζητήσεις για σεξουαλικά, στο σκάει ότι δεν πάει καλά (2 φορές το μήνα!) , παραγγέλνεις αμέσως μπύρα 3. "Αυτή τη μπύρα και φεύγουμε ε;". Κάτι δεν πάει καλά, γιατί έχουν έρθουν 2 σερβιτόρες και ζητάνε να τις πληρώσεις;;; Πόση ώρα έχει περάσει ηλίθιε; 5μιση ώρες... Ω Θεοί! Μπύρα 4...

Αποδράς με φτηνή διακιολογία "...έχω και λίγη δουλίτσα στο σπίτι ακόμα...", σε κοιτά στραβά, έχει το ύφος εγώ-σε-γέννησα-μαλάκα. Νιώθεις περίεργα... Στο βάθος των ματιών της διακρίνεις όμως και το μου-αρέσει-η-αμηχανία-σου-έχω-πιέι-4-μπύρες. Σκόρπιες σκέψεις...γιατί σε εμένα;έπρεπε να είχα δει κάτι νωρίτερα;ποτέ δεν πήγα να εξομολογηθώ,πρέπει πλέον;αντί για προξενιά μήπως έπρεπε να μη γίνεις φίλος μαζί της πολλά χρόνια πριν;

Τώρα τη γυρνάς σπίτι, είναι όλα Ok! Είσαι βγαλμένος ΡΕ,δεν έχεις θέμα με αυτά...άντε πιά!
Σκατά! Φιλί στο μάγουλο και λες όλα πήγαν καλά (να μη μου είχε πει και καθοδόν ότι πέρασε υπέροχα και ήταν η καλύτερη έξοδος της χρονιάς μέχρι στιγμής).... Μπά... Γυρίζει,σφιχτεί αγκαλία, πολύ σφιχτή,βόας! Και πάλι φιλί στο μάγουλο και πολλά υποσχόμενο καληνύχτα.

Γυρνάς, τώρα είναι χρήσιμο το cd των AcDc, σκέφτεσαι τα ίδια...έχασα μια φίλη;αν πάρει τηλ αύριο δεν απαντώ,θα έχω meeting κλπ. Αυτό που ξέρω είναι ότι δε μπορώ να κάνω κάτι μαζί της,ποτέ! Αυτό που δεν ξέρω είναι γιατί είμαι φίλος της; Ήμουν με άλλη όταν τη γνώρισα;ούτε που θυμάμαι.

Πολύ πράμα ρε παιδί μου για μερικές ώρες...πάρα πολύ! Ανάμεικτα συναισθήματα. Αδύνατον να αποκωδικοποιήσω τι συνέβει, να προβλέψω τι θα συμβεί... Περιέργως,δε θέλω να ξανάρθει τέτοια μέρα.

-----------------------------

Αγαπητές αναγνώστριες:
1.Πόσο κέφι πια με 4 μπύρες (των 330ml και 8 βαθμών) ;
2.Γιατί;
3.Οι έφηβοι μετά το πέρας 10 ετίας τίνουν να: παχαίνουν - μια γενικότερη ασχήμια κλπ , αν θέλετε κάτι μη το κρατάτε για την άλλη δεκαετία.

Φίλοι αναγνώστες:
1.Όλες οι γυναίκες διαθέτουν ειδικό μηχανισμό που κάνει τα ματάκια,ματούλια, ματάρες τους να λάμπουν σαν να θέλουν να σου πουν κάτι. Εμείς δεν έχουμε και όποιος το δοκιμάσει θα τυφλωθεί σε μια πολύ άβολη στιγμή, εγώ σας το είπα...
2.Μα γιατί;
3.Για όσους τουλάχιστον πιστεύουν στη φιλία μεταξύ αντρών και γυναικών: Ποτέ μη λες ποτέ!

Τελικά, τι είναι επιλογές; Η στιγμιαία κρίση που νομίζεις ότι θα κρατήσει μια ζωή; Μια συνεχώς τροφοδοτούμενη κατάσταση; Συνήθεια; Τίποτα.... Τραγωδία!

Αφιέρωση:

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

Καλή τύχη!

Ευχηθείτε μου Καλή Τύχη, θα τη χρειαστώ...
Αν πιάσει και όταν πίασει θα σας πω και τα υπόλοιπα, αν δεν πιάσει....τη γαμήσαμε,απλώς (και τότε θα σας πω ακόμα περισσότερα - έτσι εξηγώ και τον πληθυντικό στο "τη γαμήσαμε").

*Δεκτές και πιστωτικές κάρτες, δωρεές, μανταλάκια, μπουκάλια κλπ.

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

2009, έτος αλλαγής

Χρόνια σου Πολλά επισκέπτη! Καλή Χρονιά με Υγεία και όλα τα άλλα θα έρθουν. Δηλαδή λεφτά,επιτυχία,χαρά τα έχεις ήδη στο τσεπάκι. Και όμως...ακόμη κάτι ανικανοποίητο υπάρχει μέσα σου.Γιατί;

Μήπως επειδή όλα αυτά τα έχεις ξαναδεί; Όχι μη σε πιάνει πανικός,φέτος θα είναι καλύτερα. Το λένε όλες οι προβλέψεις... Αρκεί να βάλεις ένα στόχο. Εγώ είπα το 2008 να κόψω το τσιγάρο. Δεν το έκοψα αλλά δεν πειράζει είχα κάτι να κυνηγάω και να με κυνηγά(ει). Ήταν ωραία, εκτός από το ότι το είχα πει σε μερικούς φίλους (που επίσης καπνίζουν) και κάθε φορά που το άναβα με κοιτούσαν υποτιμητικά και έλεγαν τις κλισέ ηλίθιες ατάκες... (-Από τα κομμένα;;; ).

Είχα όμως ένα στόχο, είχα και τις τύψεις που ως σωστός Έλληνας πρέπει να έχεις κάθε μέρα. Γιατί πήγες το αμάξι για service και τώρα επειδή βαριέσαι ή ξύπνησες αργότερα το πας με πρώτη από το χειρότερο δρόμο της περιοχής σου, αυτόν με τις 2009 λακούβες. Γιατί δεν έδωσες ψιλά στον μετανάστη που πουλάει μπανάνες 13/12 μήνες του χρόνου στο φανάρι! Γιατί πήρες δώρα την τελευταία Κυριακή και ενώ ήξερες ότι ήταν μαλακίες, είπες ότι τα έψαξες πολύ και για τον κάθε έναν ξεχωριστά (και εσύ άθλιε που έστειλες άλλον,είσαι στην ίδια και χειρότερη κατηγορία).

Με όλα αυτά αποφάσισα ότι και για το 2009 πρέπει να βάλω ένα στόχο. Όχι αναγκαστικά δύσκολο ή άπιαστο, απλώς ένα στόχο.

Λέω να κόψω το τσιγάρο φίλοι μου...
(δείχνει αδυναμία χαρακτήρα είπε μια κυρία....)