Νικολοκαρτέρα, κωλοστριμούρα and the funky soundz of da carz

Είσαι σε απόγνωση, κραυγές αγωνίας από το σκοτεινό δωμάτιο...
-Γαμώ το Patch Panel ΡΕΕΕ!
Επιβλητική μουσική, λίγο από τσέλο, γρήγορες νότες στο πιάνο και παρεστηγμένα στο βιολί...
-Πιάσε μια άλλη PRI και άσε με να πεθάνω με την ησυχία μου!

Ώρα: Απροσδιόριστη
Τόπος: γνωστός και απίστευτα αδιάφορος

Πίτσα 4 τυριά (δηλαδή 2(δύο) και 2(δύο) τυριά) για 15η μέρα στη σειρά...

Ο φονιάς μπαίνει με το μαχαίρι ή κάτι τέτοιο, μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο και στην αποκορύφωση της μουσικής σκοτώνει την , κατά τα άλλα πολύ "γάματηγκόμεναρεαδερφέ", ηθοποιό. Η κραυγή της διαπερνά την πίτσα και φθάνει στα χέρια του Ινδού (ή κάτι τέτοιο) τεχνικού....

Κλάματα και λυγμοί και μια σπασμένη σε 453 κομμάτια PRI!
-Δεν το πιστεύω....!!!γκρρρρ!
-Amasha kougoul shiam shiam SHIAM...

Άλλη μια βραδιά παρέα με τεχνικούς και πίτσες και θρίλερ σε 14άρα sony μόλις ξεκινά...

Η ώρα περνά αργά και βασανιστικά, μια Linux κονσόλα (που δεν κατάλαβα ποτέ ούτε μια λέξη από ότι λέει) κάθεται και περιμένει, μαζί μου. Πίεση και άγχος για να βγει η δυολειά (2λειά), κωλοστριμούρα από τεχνικούς διευθυντές για να βρεθεί λύση....

Παρένθεση:
Η λύση ενός τεχνικού θέματος έχει τα εξής βήματα:

• Πίτσα
• Κάτι χαλασμένο
• Κάποιον που δεν απαντά στο τηλέφωνο
• Την overall and above all κατάρα του ΟΤΕ
• Κάτι άλλο χαλασμένο που μας λέει ότι το πρώτο χαλασμένο μάλλον δεν ήταν χαλασμένο
• Τον Τουίτι (ηλίθιος συναγερμός του computer room που ειδοποιεί ότι η θερμοκρασία του δωματίου έχει ανέβει πάνω από τους 8 βαθμούς)
• Κάποιον αλλοδαπό υπεύθυνο για μια διαδικασία περίπου 12 δευτερολέπτων (πχ έχει το μηχάνημα που ξεγυμνώνει μεγάλα καλώδια ή ειδική ξύστρα για οπτική ίνα ή ειδικό κοπίδι για λαιμό κότας ή...ή...ή...)
• Φύλακα Ράμπο που θα έρθει τουλάχιστον μια φορά να σε στραβώσει με το φακό, φοράει ρολόϊ g-shock και έχει περάσει μαγουλάδες. Μόλις καταλάβει ότι κάνεις κάποιον έλεγχο και δεν θες να κατουρήσεις τις καλωδιώσεις σου λέει καλή συνέχεια και φουσκώνει από περηφάνια αφού έκανε πάλι την ταρζανιά του. Μετά την 3η επίσκεψη μπορείς δικαιολογημένα να του πετάξεις καμιά knippex των 5 κιλών στο κεφάλι!
• Δοκιμή αν όλα λειτουργούν
• Απροσδιόριστο μήνυμα από μηχάνημα που δεν έχεις ξαναδεί
• Πολλά reset
• Και άλλα reset
• Reset σας είπα;;;

Το τεχνικό πρόβλημα έχει λυθεί, μαζί του και τα γονατά σου!
Τέλος παρένθεσης

Ξημερώνει με Αυτιά και τα αυτοκίνητα να περνούν σφαίρα στην Εθνική για μπάνια,για διακοπές, για κάτι καλύτερο από αυτό που ζεις....

Υπάρχουν και χειρότερα όμως...ο Γκούφη τράκαρε με ή σε ....εχμμμ ή μάλλον και με και σε STOP. Κοινώς τράκαρε ένα stop και μετά αυτόν που περνούσε τον δρόμο που δεν είχε Stop αλλά μετά το τρακάρισμα το Stop ήταν πάνω στο καπό του άρα είχε Stop έστω και με μια μικρή καθυστέρηση. Για όλα φταίει μια γάτα και η προσπάθεια να την αποφύγει.

Γιώργο την άλλη φορά πάτα τη γάτα (και σερβιρισέ την πάνω στο stop).

Καλό Πάσχα σε όλους!

Εφεδρικη Λειτουργια ή το Αγιο Φως...

Όταν όλες οι δυνάμεις σου σε εγκαταλείπουν (και όχι μονο οι δυνάμεις αλλά τεσπά) αναγκαστηκά γυρίζεις το διακόπτη σε εφεδρική λειτουργία. Στις μπαταρίες που τόσο καιρό φόρτιζες...

Σε μια τέτοια κατάσταση είμαι και εγώ.Αλλά έχω και γαμώ τις μπαταρίες λέμε, επιβιώνω στον πανικό και στο χημικό πόλεμο. Πάω από το ένα Meeting στο άλλο και κάνω συνέχεια Training σε νέους συναδέλφους. Και γαμώ!

Τη στιγμή που την καταβρίσκω με την πάρτη μου κάτι άλλο συμβαίνει. Κοιμάμαι 10 ώρες/3 ημέρες. Καμιά φορά δεν κοιμάμαι και παίζω κιθάρα μέχρι να ξαναπάω για δυολειά (2λεια). Προσπαθώ να κλέβω 4λεπτα για να ακούσω diamonds and rust από Judas Priest...

Τουλάχιστον μέχρι και τις Ευρωεκλογές θα ζω σε αυτόν το ρυθμό αλλά δε με νοιάζει. Οι μπαταρίες είναι στο 97% και θα με φτάσουν, άνετα!

Η μάνα μου βλέποντας ότι ζω σε αυτήν την κατάσταση ήρθε στο σπίτι μου με ένα καντήλι με το Άγιο Φως για με φωτίσει ο Πανάγαθος και να ξεπήξω (δεν ξέρει όμως να βγάζει reports και consolidation of metrics για να βγάλω μερικά νούμερα πιο γρήγορα). Το ανοιχτό παράθυρο (λόγω "και-γαμώ-της-ζέστης" των ημερών) έσπρωξε την κουρτίνα ακριβώς πάνω από το καντήλι. Όλα έγιναν πολύ.............αργά και μεθοδικά (αν νομίζατε απότομα).

Το συμβάν: Φωτιά στο σαλονοκουζινοτραπεζαρία (ή αλλιώς το μεγαλύτερο δωμάτιο του σπιτιού μου).

Το μέσο: Άγιο Φως - φθηνή κουρτίνα από Ρωσσοπόντιο

Το μέσο πυρόσβεσης: χαλασμένος-άδειος-γαμώτοσπίτιτου πυροσβεστήρας

Το αποτέλεσμα: μαύρο ταβάνι,πολύ μαύρο,κουρτινόξυλο μισό καφέ μισό κάρβουνο

Ο πυροσβέστης: εγώ

Το θύμα: εγώ

Ο ηθικός αυτουργός: η μάνα μου

Αποκατάσταση ζημιάς σε:..... κάποτε

Αποκατάσταση ψυχικής ηρεμίας: άμεση (ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Αθηναϊκή Ζυθοποιία)

Ο απόλυτος διάλογος:

εγώ: ρε τι μυρίζει;;;
αδερφός εγώ: τίποτα δε μου μυρίζει!
εγώ: ρε κάτι καίγεται!
αδερφός εγώ: μπααααα
εγώ: ΜΑΛΑΚΑ ΚΑΠΝΟΣ!!
αδερφός εγώ:α!να τι μύριζε...

Πληροφοριακά το Άγιο Φως ΔΕΝ έσβησε και αποκτήσαμε καλύτερο καντήλι και νέο πυροσβεστήρα (ημερομηνία ελέγχου: 13-5-2011).

Σίγουρα θα έρθουν καλύτερες μέρες!

Ζητάω: έμπειρο μπογιατζή με καλή διάθεση και υπομονή. Αμοιβές πολύ δελεαστικές. Επίσης φονιά με εμπειρία σε γυναίκες έως 60 ετών αμοιβή πιο δελεαστική. Τέλος ζητάω μύτη σε μέγεθος large για τον "αδερφό εγώ", η τιμή τιμή δεν έχει. Ευχαριστώ


-------------

υγ2 (δύο): ακόμη δεν έχω προλάβει να δω άλλο blogs. sorry!

Amita Motion

Η συγκεκριμένη ανάρτηση ΔΕΝ είναι διαφήμιση.-

Ο ελεύθερος χρόνος μου 2(δύο) εβδομάδες τώρα υπολογίζεται σε 3sec/ετός περίπου. Εργάζομαι από 14 έως 17 ώρες ημερησίως και μετά κάνω μπάνιο και κοιμάμαι. Όταν κοιμάμαι χτυπάει το τηλέφωνο που πρέπει να απαντήσω και ακούω γνωστές φωνές του Hollywood.

Εχθές με πήρε η Σιγκούρνι Γούιβερ και ήθελε να κάνει μια παραμετροποίηση στο σύστημα. Τελικά ήταν η Δήμητρα και τα aliens δεν είχαν επιτεθεί στην εταιρία. Ήταν ένα απλό certificate που δεν έλεγε να κατέβει και να εγκατασταθεί στον browser...

Τρώω στη δυολειά (2λεια) παρακολουθώ champions league από το Internet και πραγματικά πιστεύω ότι έξω γίνεται πόλεμος για αυτό δεν κάνει να βγω. Σε συνέχεια όλων αυτών έχω και τον παππού στο νοσοκομείο (όχι κάτι σοβαρό) και έπρεπε να δώσω αίμα. Και έτσι έκανα...

Έφυγα από το γραφείο και οδήγησα μέχρι το Ιπποκράτειο ενώ μιλούσα πάντα στο τηλέφωνο. Βρήκα εύκολα να παρκάρω, ειδικά όταν θεώρησα ότι το αυτοκίνητό μου είναι ο spiderman και εύκολα θα μπορεί να "σταθεί" εκεί που θέλω. Τελικά στάθηκε!

-Γειά σας,το αιματολογικό που είναι;
-Εσείς τι είστε;
-Είμαι ένας μεγάλος τριθέσιος καναπές με ξύλινα σκαλίσματα..!
-Σας παρακαλώ ΚΥΡΙΕ!!!
-Εγώ σε παρακαλώ (λογοκρισία!)...

Τελικά ήταν στο -1. Πήγα και έκλεινε στις 20:00. Ήταν ήδη 19:40. Συμπλήρωσα την αίτηση πολύ γρήγορα (λόγω σπουδών την έχω συμπληρώσει άπειρες φορές) και την έδωσα. Μου πήραν την πίεση και με βρήκαν εντάξει (άρα ευτυχώς έκαναν λάθος). Στην ερώτηση αν έχω κοιμηθεί τουλάχιστον 6 ώρες απάντησα ειλικρινά "ΝΑΙ" αφού δε μου είπε σε ποιό χρονικό διάστημα (είχα κοιμηθεί 6 ώρες όλη τη βδομάδα περίπου!).

Με το χαρτί πάω στο χώρο της αιμοληψίας όπου ο ψηλός αδερφός του Φρανκενασταϊν λέει τα εξής:

-Χοχο!φίλε είναι αργά, δίνεις γρήγορα αίμα; (με ύφος λέω ωραίο αστειάκι, γέλα!)
-Ναι ρε φυσικά και κατουράω τόσο γρήγορα καμιά φορά που δεν έχει προλάβει να βγει ο προηγούμενος από μέσα!

Δεν κατάλαβε και ξάπλωσα. Έδινα αίμα και μιλούσα στο κινητό. Με τις μαλακίες που άκουγα στο τηλέφωνο η πίεση ανέβαινε και τελικά βγήκα πολύ μάγκας στο χαζό αιμολήπτη.

Μετά ανέβηκα στον 4ο στο ουρολογικό να δω τον παππού! Δεν τα κατάφερα αφού η Ελληνίδα μάνα άρχισε τον πόλεμο:

"τόσες ώρες,τόση δουλειά,τι σας κάνουν;, και τι θα πάρεις εσυ; αξίζει;είσαι άσπρος και δίνεις και αίμα, πιες χυμό,πιες,πιες,πιες,πιες..."

**Σέβομαι πολύ τους γονείς μου και δεν αντιδρώ άσχημα. Σέβομαι και την υπόστασή μου όμως και περιορίστηκα στο να μην απαντήσωα σε τίποτα και τη στεναχωρήσω αλλά να φύγω πολύ σύντομα.**

Επειδή είμαι τραγικός όμως φυσικά και δε θα ήταν αυτό αρκετό. Στο δρόμο για το ασανσέρ ένα χέρι με σταμάτησε απότομα και ένας 35αρης άρχισε να φωνάζει μέσα στο αυτί μου (το αριστερό!):

-ΜΑΝΩΛΗ;;!;;! ΡΕ ΜΑΝΩΛΗ!!!!
-εεεχμμ,λάθος κάνεις δε με λένε Μανώλη!
-ΡΕ ΜΑΝΩΛΗ ΔΕ ΜΕ ΘΥΜΑΣΑΙ;;;;; ΑΧ ΡΕ ΜΑΝΩΛΗ...
-Φίλε δε με λένε Μανώλη, τι έπαθες;

Σε κλάσματα δευτερολέπτων έχει εμφανιστεί η αξύριστη αντιπαθητική σύζυγός του που τον πιάνει από τον ώμο και τον τραβάει μαζί της ενώ με κοιτά με μισό μάτι και μου λέει:

-Γιατί του το κάνεις αυτό;δε βλέπεις την κατάστασή του;;;

Παράλληλα χτυπούσε το κινητό μου...

Εμένα αυτός μου φάνηκε μια χαρά. Δεν έβρισα, δε νευρίασα και απάντησα στο τηλέφωνο. Ο spiderman πιστός με περίμενε εκεί και γύρισα και πάλι στο γραφείο. Τα 36 αδιάβαστα emails με έβαλαν σε γρήγορες σκέψεις και πήρα μια πίτσα αφού πριν τις 2 (δύο) το βράδυ δεν έπαιζε να φύγω...

**********************************
Το posto αυτό άρχισα να το γράφω την Τρίτη, όπου και έγιναν όλα αυτά. Σήμερα το τελείωσα. Σύντομα θα ξαναμπώ σε ρυθμό και θα διαβάσω τα blogs σας. Η χρονική πίεση με έχει αφήσει αναλλοίωτο ,ευτυχώς αλλά και πολύ μακριά από την blogοσφαιρα.

Με εκτίμηση,

Μανώλης