Τι θέλουμε, τελικά...;

Με αφορμή αυτό το κέιμενο που βρήκα στο πολύ καλό blog "Ζήστε" απαντώ για την επιθυμία των άντριδοι...

Κατά καιρούς όλοι έχουμε λάβει τα chain mails (απέλαση στους αποστολείς και θάνατος στους συγγραφείς) που αφορούν τη μάχη των δύο (2) φύλλων... Ok! Καταλάβαμε, είμαστε όλοι καταπιεσμένοι και γράφουμε τα παραπονά μας γιατί είμαστε κότες και δε τα λέμε όταν πρέπει. Και όχι μόνο είμαστε κότες αλλά και δειλές γιατί ακόμη και αν κάνουμε το παράπονο (άνδρες-γυναίκες) φροντίζουμε να το κάνουμε με αισχρό και ηλίθιο τρόπο. Όταν όμως γράφουμε έχουμε humor. Είμαστε οι καλοί και κερδίζουμε τον αναγνώστη, που τελικά νιώθει μια λύπηση για εμάς και τα όσα έχουμε τραβήξει... Άσε ρε!

Τα πράγματα είναι πιο απλά τελικά. Ίσως μόνο για εμένα; Μπορεί! Τουλάχιστον ξέρω τι θέλω, όχι γενικά και αόριστα, ειδικά και στοχευμένα (λάθος λέξη αλλά τη γουστάρω πολύ).

Θέλω, λοιπόν:

- Μια γυναίκα και όχι δύο (2), πολλά λέμε αλλά τελικά είμαστε μονογαμικοί μέχρι αηδίας. Παρένθεση, εδώ η αηδία έχει σημασία. Αν έχω αηδιάσει μαζί σου τότε, είμαι μαλάκας που είμαι ακόμη μαζί σου και θα κοιτάξω αλλού. Αν το κάνω ταυτόχρονα είμαι δύο (2) φορές μαλάκας.
- Να έχει humor και γενικότερα σπιρτάδα, δε με νοιάζει αν έχει οχτώ πτυχία και master. Μπορεί να καταλαβαίνει τι λέμε; Να καταλαβαίνω τι λέει; Τέλος...
- Να είναι νοικοκυρά! Κράξτε με!! Ε ναι ρε θέλω, δεν είπα να τρέχει με μια σκούπα αλλά να μπορεί να κάνει μια δουλειά, ένα φαί (δύο(2)). Βλέπω αν έχει ή δεν έχει χρόνο και δεν είμαι κουλός...Μπορώ και εγώ να κάνω ότι θες!
- Να έχει ενδιαφέροντα! Ένα χόμπυ, κάτι! Να μπορεί να μείνει δύο (2) μέρες μόνη της χωρίς να μιζεριάζει...έχουμε και δυολειά (2λειά), συμβαίνουν αυτά!
- Να ξέρει να ντυθεί! Εεεεε,κοπελιά το μπολερό δεν είναι ζακέτα,το έμαθα και ακόμη εγώ που βγήκα από την κοιλιά της μάνας μου με τζην!
- Να έχει μέτρο! Δε χρειάζεται να πάμε σε όλα τα μαγαζιά της Ερμού.... Για αυτό υπάρχουν οι βιτρίνες, βλέπεις και αποφασίζεις.
- Να μην κρατάει πράγματα για...αργότερα! Θες κάτι,πες το τώρα! Μετά θα το έχω ξεχάσει ή θα έχω πεθάνει!
- Να αγαπάει τα παιδιά και να τα βάζει πάνω από τον εαυτό της και από εμένα.
- Να μην κάνει μόνο ότι της λέει η μάνα της.
- Να μη γίνει σαν τη μάνα της!
- Να ενδιαφερθεί να μάθει ποιός είμαι και τι κάνω, ΟΧΙ για να με αλλάξει.Αν θέλει να με βελτιώσει, ευχαρίστως! Παρένθεση δύο (2): Δεν είναι βελτίωση να ακούς σκυλάδικα , έχω κλασσικές σπουδές (ψώνιο!!!!) στη μουσική! Δε θα σταματήσω να ακούω τη μουσική μου! Δεν είναι βελτίωση το να τρώω λιγότερο, μπορώ να τρώω πιο υγιεινά. Δεν είναι βελτίωση να βγαίνω έξω με 15 φίλες σου! Νιώθω σαν άγαλμα και μάλιστα ακέφαλο, πήγαινε μόνη σου, θα κάτσω σπίτι! Δεν είναι βελτίωση το να μη μιλάω όταν νιώθω κάτι, μπορώ απλώς να το πω καλύτερα... Τέλος παρένθεσης.
- Να έχει μια άποψη για την οικονομική διάσταση των πραγμάτων!!! 45€ για μανικιούρ είναι ΠΑΡΑ πολλά. Με 45€ τρώω μια εβδομάδα και όχι τα νύχια μου!
- Να είναι ανοιχτή σε νέα πράγματα... Μπορούμε να πάμε και αλλού εκτός από καφέ-φαγητό-σινεμά.
- Να μην έχει την απαίτηση να κοιμηθώ στις 23:00 μαζί της και να σηκωθώ στις 12:00 την Κυριακή! Αν θέλω θα το κάνω.... Μ'αρέσει να πίνω καφέ μόνος μου στο πάτωμα με το Mp3 μου....Κοιμήσου ελεύθερα και όσο θες!
- Να μη της περάσει ΠΟΤΕ η ιδέα ότι ζηλεύω! Αν σε πάρω 15 φορές τηλέφωνο είναι επειδή δεν απαντάς και απλώς ανησύχησα γιατί είμαστε άνθρωποι! Απά(ν)τησε και πες μου ότι είσαι στο Θιβέτ με τον Μπράντ Πιτ, μου αρκεί που είσαι καλά!
- Δε βλέπω φανατικά ποδόσφαιρο, όταν θελήσω να δω θα στο πω! Μπορείς να κάτσεις μαζί μου ή όχι.
- Sex, αν και εδώ όλα είναι απλά μπορείς να μου πεις ό,τι θες, όποτε θες. Αν μου πεις κάτι ένα χρόνο μετά θα είναι σίγουρα σε sms αφού ούτε στο τηλέφωνο θα απαντήσω αλλά ούτε και στο sms!
- Να μη λέει μεγάλα λόγια μέχρι να είναι απολύτως σίγουρη! Δεν κάνουμε διαγωνισμό σοφίας!
- Συμβίωση, όταν έρθει, αν έρθει...δεν είναι υποχρεωτικό! info: ροχαλίζω σαν τραίνο, συχνά ακούω μουσική μέσα στο σπίτι, θέλω ένα δικό μου χώρο εργαστήρι-αποθήκη, μου τι δίνουν τα άπλυτα πιάτα για αυτό έχω πλυντήριο, δεν κλείνω πόρτες γιατί μετά πέφτω πάνω τους, δε θα βρεις κλειδιά στις πόρτες - δεν έτυχε ποτέ να φοβάμαι μήπως ανοίξω την πόρτα απ'έξω και με δω γυμνό μέσα... (αυτό αλλάζει αλλά έχω χάσει τα κλειδιά), το ψυγείο δεν είναι άδειο αλλά δεν πρέπει να είναι τίγκα - ο χρόνος που ψάχνω στο ψυγείο της μάνας μου να βρω κάτι έχει φτάσει τις 16 ημέρες 3 ώρες και 12 λεπτά, τα οποία νιώθω ότι σπατάλησα άσκοπα! Τα πράγματά μου δε χρειάζονται ξεσκόνισμα, είναι μέσα σε θήκες και τακτοποιημένα πάντα! Αν τα πειράξεις θα το καταλάβω ακόμη και αν λείπω στην Κίνα... Ζήτα (και κάπα μη σου πω) να δεις ότι θες, δεν έχω να κρύψω κάτι (το πτώμα είναι στον κήπο εδώ και χρόνια).
- Γιατί να οδηγώ μόνο εγώ;;;;;;;;;;;;;

Αυτά και μάλλον είναι λίγα. Τα περισσότερα όλοι λένε ότι είναι εύκολα και όμως....