Η μέρα που προσπάθησα να γίνω ρομαντικός....

....και πόσο δύσκολο τελικά είναι!

*πριν αρχίσω να εξηγηθώ ότι η ανάρτηση αυτή θα είναι ελλειπής αφού για ευνόητους λόγους πρόσωπα-περιοχές και λοιπά έχουν "ξηλωθεί" προς αποφυγή παρεξηγήσεων...*

Απόγευμα. Σχετικά νωρίς, μόλις έχω σχολάσει. Το έχω πάρει απόφαση από πριν, για την ακρίβεια από το προηγούμενο βράδυ. Δε ξέρω τι θα συναντήσω αλλά θα το κάνω... Δε με προβληματίζει. Καθόλου! Μου αρέσει να βάζω τον εαυτό μου σε τέτοιες διαδικασίες.

Ξέρω μόνο την οδό αλλά όχι αριθμό. Δεν πειράζει σιγά το πρόβλημα....θα την εντοπίσω. Έχω μύτη εγώ (και τι μύτη ε;; την έχω σπάσει δύο (2) φορές). Πολύ αποφασιστικά και ως άλλος star του σινεμά περπατώ άνετος προς το αυτοκίνητό μου (από πίσω παίζει 25 or 6 to 4 από chicago - το μέρος με τις τρομπέτες.... ο ήλιος είναι πλάγια πάνω από το δεξί χέρι μου) μπαίνω μέσα και κλείνω το ίδιο αποφασιστικά την πόρτα: Ντουπ! Έχω μαγκώσει το παλτό μου (κόβεται η μουσική απότομα και ακούγεται ήχος ελατηρίου!).

Οι "προμήθειες" είναι εκεί, στο δίπλα κάθισμα. Είναι αυτό που θα αφήσω για να με αναγνωρίσει.... Νιώθω περήφανος για τον εαυτό μου! Στο πανάκριβο gps μου (σπαστό δύο (2) τεμαχίων, κοινώς το παλιό μου κινητό με εξωτερική κεραία gps) βάζω την οδό και την περιοχή...

"υπολογίζεται η διαδρομή σας" λέει το route66 και τελικά βγάζει αποτέλεσμα 18 λεπτών διαδρομή...

Είμαι χαλαρός, οδηγώ άνετα και σκέφτομαι όλα τα σενάρια.... Ξαφνικά (αλλά όχι απρόσμενα) η Εθνική πήζει.... ο άνετος μαλάκας έχει μείνει αριστερά και δεν κουνάει καθόλου. Σκέφτομαι πόσο χρήσιμο θα ήταν ένα M60 στην οροφή του αυτοκινήτου για να πείθεις τους άλλους να σε αφήνουν να κάνεις δεξιά...

Τα καταφέρνω από παράδρομο και σύντομα είμαι πολύ κοντά... Μόλις 3 λεπτά! Ακούω τις οδηγίες του gps και οδηγώ....

"σε 50 μέτρα στρίψτε δεξιά"...
"τώρα στρίψτε δεξιά".... έλα όμως που έχει ένα απογορευτικό σαν το κεφάλι μου!!!
Δεν πειράζει παρακάτω... Τα ίδια....Επί 10 λεπτά η χαρτογράφηση του route66 είναι τελείως λάθος σε σχέση με τις μονοδρομήσεις της περιοχής! Πέφτουν καντήλια, δισκοπότηρα και ότι άλλο θες...συνοδεία prodigy και το their law που είναι ότι πρέπει για θυμό! Γαμώ το χάρτη γαμώ.....

Επιλογές----> πληροφορίες----> route66 mobile 7----> map Athens 2006 !!!

2006?????? Δεύτερος (2τερος) γύρος καντηλάκια....
Πάνω στα νεύρα μου και έξω από ένα γήπεδο της περιοχής πέφτω σε μια λακούβα πέρα από κάθε φαντασία... Κρατήρας κανονικός....gps στα πατώματα - νεύρα στον ουρανό.

**εδώ θέλω να ζητήσω συγνώμη από τον Κο Δήμαρχο, δεν εννοούσα όσα είπα για εσάς,το σόι σας και το σπίτι σας!**

Με τα πολλά βρίσκω την οδό. Έχω ηρεμήσει και όλες οι αισθήσεις είναι σε εγρήγορση! Έχω σχέδιο...Ξέρω τι αμάξι οδηγεί! Κάπου εκεί έξω από το σπίτι θα το δω! Θα αφήσω το αναγνωριστικό μου (θα χαράξω με κλειδί ένα Ζ - ο ηλίθιος!) και θα περιμένω αντιδράσεις!

Έχει ήδη νυχτώσει. Καλύτερα! Αυτές οι δουλειές θέλουν και λίγο σκοτάδι... Το στενό της είναι τεράστιο (αντιφατικό!). Πιάνει από ένα πολύ κεντρικό δρόμο μέχρι την Εθνική...δεν πειράζει,θα ψάξω! Κάνω 5-6 γύρους με το αυτοκίνητο, οι μονοδρομήσεις κάθε λίγο και λιγάκι μου γαμούν ότι έχω και δεν έχω... Πάω πάνω,κάτω,δεξιά,αριστερά.... Και........

Βρίσκω ΠΟΛΛΑ τέτοια αυτοκινητάκια!!! ΠΟΛΛΑ σημαίνει ότι στο δρόμο αυτό και σε άλλα 3-4 στενά εκεί κοντά βρήκα 7 στο σύνολο!!! ΕΦΤΑ!!!! Ψάχνω τρόπο να καταλάβω ποιό μπορεί να είναι...

Παρκάρω και το πιάνω με το πόδι (έχω ένα!).... Φούρνος! milko και κρουασάν βουτύρου. Στανιάρω με το φαγητό... τι ωραία! Σκέφτομαι πως αλλιώς θα μπορούσα να μάθω κάτι;;;

Εδώ χρειάζεσαι τσιγάρα! Είχα καπνό αλλά περπατώντας δε στρίβεις εύκολα!
Που να έχει περίπτερο...Στον κεντρικό φυσικά! Πάω τελείως τσιτομένος και βρίσκω μια πολύ συμπαθητική γιαγιούλα μέσα....
-Ένα prince μαλακό ,της λέω!
-Ναι λεβέντη μου, μου λέει....
Και πάει να πιάσει τα τσιγάρα πάνω και δεξιά της.... Έχετε δει χαμαιλεόντα να κάνει κίνηση...Ε! τόσο αργά....παρακολουθώ το ζαρωμένο χεράκι της και στα αυτιά μου ακούγεται Σπανουδάκης! Η ανάγκη για νικοτίνη χτυπάει κόκκινο (και κίτρινο και μπλέ)!

Χα! Παίρνω τηλέφωνο κοινή γνωστή που θα μπορούσε να δώσει info, η οποία όμως μου ρίχνει ΠΟΡΤΑ, όχι απλή, ασφαλείας! Καγκελόπορτα, την γκαραζόπορτα του Λάτση!!! Πέφτω χαμηλά, παρακαλώ! "Αυτά πρέπει να τα κάνεις μόνος σου" κλπ. "Μα δε μπορώ είναι φίλη μου" και λοιπές παπαριές....
[Παρένθεση-όταν ρωτάς μια γυναίκα για μια άλλη συνήθως νευριάζει. Όταν όμως είναι φίλες κολακεύεται και αυτή και θεωρεί ότι είσαι πολύ γλυκός που κάνεις όλα αυτά. Το παράδοξο είναι ότι ακόμα και έτσι δε σου λέει αυτό που θες... Τι να πεις και τι να πιείς;;;- Τέλος παρένθεσης]
Το ξαναπιάνω ποδαράτο προς τα κάτω...! Κινούμε έξυπνα και σαρώνω όλες τις οδούς.....ε και
κάπου εκεί γλυστράω....... Δίπλα στο πάρκο με ΣΑΦΕΣΤΑΤΗ πινακίδα ότι απαγορεύονται οι σκύλοι πατάω την τούρτα (σκατούλα κοινώς) και κουνάω σπαστικά τα χέρια μου για να πιαστώ από κάπου! Τζίφος.... Σκάω με τη μάπα σε BMW με συναγερμό!

***Έδω θέλω να παρακαλέσω τις αυτοκινητοβιομηχανίες να μη βάζουν τις σειρήνες μέσα στο καπό!!! Δεν κουφάθηκα απλώς...χέστηκα λέμε! Με το αυτί κολλημένο στο καπό που λειτουργεί σαν ηχείο και τη σειρήνα ακριβώς από κάτω.... ***

Συνέρχομαι από το σοκ και ακούω τα πάντα συνοδεία της σειρήνας... Παίρνω διακριτικά το μπούλο ενώ κάτι Πακιστανά σε γειτονικό πληντύριο αυτοκινήτων με ακολουθούν με το βλέμμα τους και έχουν κλάσει στο γέλιο με την πάρτη μου! Που φτάσαμε;;;, σκέφτομαι.

Στο στόχο μας όμως. Αφού καθάρισα το υπόδημα στα χορταράκια και μέχρι να σκάσει ο συναγερμός (τον οποίο άκουγα στο μυαλό μου όλο το βράδυ) πήγα στα διπλανά, παράλληλα στενά και κάτω από μια λάμπα είχα μια ακόμη αναλαμπή (τινγκ!!). Όταν είναι βράδυ δε ξεχωρίζεις τα μαύρα απο τα μπλέ ή τα μωβ και επειδή η τύχη μου είναι πολύ πουτάνα βρήκα και άλλα δύο (2). Σύνολο εννιά!

Κάνοντας γύρες και ενώ έχουν περάσει 2 ώρες σχεδόν, φρικάρω γιατί διαπιστώνω ότι εκτός από εμένα, που έχω λόγο να κάνω γύρω γύρω είναι και ένας γέρος με χαρακτηριστικό φωσφοριζέ μπουφάν που κάνει και αυτός γύρες.... Που πα ρε γέρο;;;

Καμία λύση άρα η απόφαση απλή! Όλα τα όμοια αυτοκίνητα θα πάρουν το αναγνωριστικό μου! ΜΟΥΑΧΑΧΑ!!! (τι μπινελίκι πρέπει να έφαγα την επομένη το πρωί...κανείς δε ξέρει)....
Την παράσταση κλέβω ενώ περπατώ με το gps στην τσέπη και λόγω της πολύ μικρής ταχύτητας (σε σχέση με το αυτοκίνητο) μιλάει όποτε θέλει... Ντράπηκα πολύ όταν έξω από φροντιστήριο της περιοχής και ενώ όλοι οι έφηβοι ήταν έξω πέρασα εγώ. Και είδαν ένα μαντράχαλο με παλτό να μη μιλάει και να ακουγέται από μια γυναικεία φωνή:

"γυρίστε πίσω, αν είναι δυνατό...", σαν παρωδία του Terminator πρέπει να ήμουν!

Το είπα και το έκανα τελικά. Έβαλα σε όλα! Έβγαλα και αναμνηστικές φωτογραφίες ενώ σταματούσα και γελούσα μόνος μου με τα τραγικά πράγματα που σκεφτόμουν για τον εαυτό μου! (αυτό το ξέρω ότι δεν είναι Normal αλλά με παρακολουθεί ψυχολόγος.ειλικρινά!τον βλέπω κάθε πρωί έξω από το σπίτι μου και όπου πάω βόλτα,αλλά μια μέρα θα τον πιάσω τον πούστη και θα μάθει....).
Που και που κανένας περαστικός, λίγος κόσμος σε μπαλκόνια είχα και το νου μου, μη φάμε και τίποτα ψιλές!!! Σταθερή αξία ο γέρος που πετύχαινα κάθε λίγο και λιγάκι...
Φεύγοντας, για να πάω να δω τον τραγικό αγώνα Παοκ - Ολυμπιακού, διαπίστωσα ότι υπάρχει ένα τεράστιο ελεύθερο parking εκεί όπου αν έψαχνα θα έβρισκά άλλα 17 τέτοια αυτοκινητάκια. Απογοήτευση....

****Καλές μου Κυρίες, επειδή που και που ή σπανίως ή καθόλου, εμείς οι άντριδοι κάνουμε κάτι τέτοια...χάθηκε ο κόσμος να έχετε ένα Lancia Y κίτρινο να βγάζει μάτι, να το βρούμε εύκολα;;;;;****
*****Πόσα τέτοια αυτοκινητάκια πούλησαν;;Πολύ πετυχημένο μοντέλο λέμε....*****

Και ξέρεις φίλε μου ποιό είναι το θέμα; Ότι ακόμη δε ξέρω αν έπιασε....
Και δε ξέρω αν θα το μάθω και ποτέ.... Το κέρατό μου, αφού αυτά δεν είναι για εμένα...