Το κλουβί με τις τρελές...

Έχω λίγες φίλες! Τρεις. Η συχνότητα με την οποία βγαίνουμε έξω ή γενικά βρισκόμαστε είναι ένας μαθηματικός γρίφος που δε μπορεί να λύσει κανείς (υπερβολικός; )!

Το Σάββατο το βράδυ λοιπόν έκανα κάτι πολύ τολμηρό. Βγήκα με τη μια από αυτές (από εδώ και στο εξής Α) και έφερε μαζί της και τις δύο (2) κολλητές της! Η μια μόλις παντρεύτηκε (Π από εδώ και πέρα) και η άλλη μόλις χώρισε (Χ από εδώ και πέρα)!

Η Συνάντηση

Όπως σε όλες τις ταινίες τρόμου πρέπει κάτι να μην πηγαίνει καλά από την αρχή! Το rdv δώθηκε στο σπίτι της Α όπου και θα κατέφθανα στις 22:30. Αν και Άγγλος στα rdv μου τελικά άργησα 30 ολόκληρα λεπτά (είχα ενημερώσει) διότι υπήρχε ένα ατύχημα στην Εθνική! Όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει εγώ νευριάζω γιατί είμαι πολύ τυπικός. Όταν έφθασα περίμενα αντιδράσεις αλλά όλες ήταν χαρούμενες.

Η Διαδρομή (εναλλακτικά "Δεν υπάρχω")

Εγώ: - Βρε καλώς τες! Συγνώμη που άργησα ρε παιδιά..
Όλες: - Γειά!Καλά;Ε;Πως είσαι;Δεν πειράζει!(φιλί),σιγά βρε! (από τρεις φωνές,χωρίς σειρά)
Εγώ: - Που πάμε;
Όλες: - Στο καφέ μας! εκεί που σε είχα ξαναδεί! εκεί πάμε; ε,χμμμ! εδώ πιο κάτω ξέρεις
Εγώ: - Ε, δεν κατάλαβα....
Όλες (αλλά όχι προς εμένα): - Καλά μιλάς σοβαρά; Α τη σκύλα! Μη σε νοιάζει εσύ δείξε χαρακτήρα... Καλά να σου πω ο Δημήτρης πως το πήρε; Άσε...Ά-σε!
Εγώ: - Ωραία!
Ξαφνικά νιώθω μια απεριόριστη μοναξιά, οδηγώ με 30 χλμ/ώρα και καταφέρνω να θυμηθώ που πάμε για καφέ σε τέτοιες περιπτώσεις.... Νομίζω ότι το βρήκα! Πίσω μου και δεξιά μου οι συζητήσεις μοιάζουν ασύνδετες! "Πιάνω" μόνο λέξεις ή ονόματα! Γελάνε.... Εγώ κάνω παρέα στο χιλιομετρητή και αυτός σε εμένα! Άλλα 100 μέτρα..... αυτά έμεναν.
Εγώ: - Κορίτσια θέλετε να σας αφήσω εδώ να βρω να παρκάρω και έρχομαι...;;;
Όλες: - Ναι!ok! (κάτι) ντουπ-ντουπ-ΝΤΑΝΓΚ(σιγά ρε!αμάξι είναι)

Ξαφνική ησυχία! Ακούω μόνο διαφημίσεις....είχα ανοιχτό ραδιόφωνο και δε το ήξερα;Μπράβο!

Το Ποτό

Μπαίνω μέσα και χαίρομαι διότι έχουν πιάσει ένα πολύ καλό τραπέζι! Σωστές!! Μας πως το βρήκαν τέτοια ώρα.... Περπατώ και περνάω την πινακίδα "μη καπνίζοντες"....κάνω ένα βήμα πίσω και ξαναδιαβάζω λες και έχω πρεσβυωπία..."Μη κα-πνί-ζο-ντες".....Θα πεθάνουν,μονολογώ!
Φθάνω από πάνω τους (δίλλημα (2λλημα) να τις πάρω απ'τα μούτρα ή πρώτα τα καλά;τα καλά!)

JD: - Βρε Π, τι γαϊδούρι είμαι! να ζήσετε - ό,τι επιθυμείτε κλπ...
Π: - Αχ, σε ευχαριστώ!.....γυρνάει: και που λες του το είπε τελικά η δικιά του..
Α: - Ηηηηηη! και τι έγινε, μη μου πεις ότι...

Όχι απλώς με έιχαν χεσμένο, δεν υπήρχα! Η Π μου απάντησε περίπου σαν να τις είχα πει "ε,ξέρεις σου έχει πέσει η ζακέτα","α,ευχαριστώ"....
Δεύτερη (2τερη) κρούση, ενώ όλες είναι σε έναν επικοινωνιακό παροξυσμό:

JD: - Καλά ρε σε μη καπνίζοντες με φέρατε;;; Ρε Α εσύ τουλάχιστον δεν το ξέρεις;;;
--------(κενό)-----------(το μάτι μου γυαλίζει)------(γυρίζω ολόκληρος σαν λύκος,ο αυχένας δεν παίζει καθόλου)--------(κάτι πιάνουν)-----
με λίγα δευτερόλεπτα διαφορά....
Α: - (νάζι) Έεεελα καλό θα σου κάνει (ενώ με χαϊδεύει με το τρόπο που σιχαίνομαι-σαν εγγονάκι δλδ)

Communication

Μιλάνε ασταμάτητα και μεταξύ τους, μόνο! Κάνουν κάτι εξαιρετικά δύσκολο! Όταν η μια ρωτάει, η άλλη απαντάει στην προηγούμενη ερώτηση και η άλλη βάζει μια καινούργια! Την νέα ερώτηση απαντάει αυτή που έκανε την πρώτη ερώτηση και αυτή που απαντούσε την πρώτη ερώτηση βάζει μια νέα ερώτηση-θέμα. Έχετε δει πινγκ-πονγκ με δύο (2) άτομα ανά ομάδα;;; Ε αυτό ακριβώς μόνο που εδώ είχαμε 6 μπαλάκια! Κοινό στοιχείο: εγώ! Όσο πινγκ-πονγκ ξέρω άλλο τόσο ήξερα τι έλεγαν....

Communication Breakdown (απάτη-ληστεία και άλλα κατά των Led Zeppelin)

Που και που, κάτι έπιανα και έλεγα καμιά μαλακία να γελάσουν! Είχε αρχίσει να έχει λίγο πλάκα! Είχα πάρει απόφαση ότι το βράδυ θα είναι λίγο χάλι αλλά τι να κάνεις....; Συνέχισα να παρακολουθώ! Οι αντιδράσεις των γυναικών είναι απίστευτες: γουρλώνουν μάτια-σηκώνουν μόνο το ένα φρύδι-σηκώνουν και το πιο μικρό ποτήρι με τα δύο (2) χέρια αν κάτι τους αρέσει/κολακεύει (ας είναι και σφηνάκι).
Ένας πολύ γρήγορος γύρος έχει αρχίσει, μάλλον χωρίς θέμα ή έστω εγώ δεν έχω πάρει πρέφα!

Α: - Άμα σου λέω εγώ...
Χ: - ΔΕΝ το πιστεύω!ΔΕΝ το πιστεύω, δε λέω ότι δε σε πιστεύω αλλά ΔΕΝ...
Π: -(ενώ έχει γυρίσει σε εμένα) Ώστε έτσι πουλάκι μου;;;;;;;
JD: - Εχμμμμ (ενώ αρχίζω να τρομάζω γιατί όλες με καρφώνουν..... έχουν μια απορία στο μάτι τους αλλά ΔΕΝΕΧΩΤΙΠΟΤΑΝΑΟΜΟΛΟΓΗΣΩΡΕΕΙΜΑΙΑΘΩΟΣ! και ένα κρυφό χαμόγελο).

Το θέμα περάσε...με τσίμπηματάκια, λίγο πείραγμα και ένα τεράστιο ερωτηματικό πάνω από την κεφάλα μου!

Φύγαμε και αποφάσισαν να πάμε κάπου να χορέψουν! Περάσαν καλά και έγιναν ελαφρώς γκολ! Ευτυχώς τις επέστρεψα όλες στο σπίτι της Α.... Και εγώ πέρασα καλά μην είμαι ψεύτης!

Όποιος με είδε και ξέρει τι λέγαμε θα πληρωθεί! Δεκελείας ,περίπου 00:00 ήταν!