Ουγκ!

Πρωί,7μιση η ώρα με αρκετό κρύο και ήλιο με δόντια. Εγώ με τις καλύτερες διαθέσεις μπαίνω στο αυτοκίνητο και οδηγώ προς την αστυνομία όπου και πρόκειται να επικυρώσω μια εξουσιοδότηση δική μου στο πρόσωπο του πατέρα μου.

Ακούω χαλαρά Grand Funk Railroad και σφυρίζω αδιάφορα... 60χλμ/ώρα, σταματημένα όλα ξαφνικά μπροστά μετά από απότομη δεξιά στροφή.... Φρένα! Γυαλιά ηλίου στο ταμπλώ, καφές στο Θεό, ένα όμορφο πρωινό... Το προσπερνάω και με τα κατάλληλα μωρομάντηλα καθαρίζω τον καφέ από το λεβιέ ταχυτήτων. Δεν έχω νευριάσει, συμβαίνουν αυτά.

Σταματημένος σκέφτομαι πως σε 20 χρόνια η γειτονιά μου έγινε μεγαλούπολη, γιατί έχει τόση κίνηση και που στα διάλα πάνε όλοι αυτοί;;; Κορνάρουν, βρίζουν, μερικά χέρια έξω από το παράθυρο του οδηγού κάνουν τη σπαστική κίνηση σα να σπρώχνουν κάτι στον αέρα (μπράβο μεγάλε μάγε, έσπασε η κίνηση τώρα!)...

Μάλλον γλάρος ή αετός ή πτεροδάκτυλος (δε δικαιολογώ μικρότερο πτηνό/ζώο) βγάζει όλο του το "είναι" στο παρμπρίζ μου! ΦΑΠ!!!ΠΛΟΥΤΣΣΣ! Αηδία!

Έλεος!!!,σκέφτομαι αλλά παράλληλα σκέφτομαι ότι αυτό είναι γούρι ή έτσι λένε τεσπά...
Αηδιασμένος με το μέγεθος της κουτσουλιάς, σκέφτομαι επίσης το καημένο ζώο που πρέπει να πέθανε ή από αυτό που έβγαλε ή απο τη χαρά του που το έβγαλε ή από τη μετατόπιση βάρους που λογικά είχε και ξαφνικά βρέθηκε να πετάει στα 40.000 πόδια χωρίς οξυγόνο...

Φτάνω κοντά στο τμήμα και παρκάρω πάνω σε μια νησίδα που σχηματίζεται από την είσοδο ενός super market...Ξέρω ότι δεν είναι ότι καλύτερο αλλά τι να κάνεις που δεν έχει αλλού να παρκάρεις.

Τελειώνω τσακ-μπαμ με την Αστυνομία όπου οι 2 (δύο) μπροστινοί μου έχουν φάει άκυρο από το όργανο με δικαιολογίες του κώλου και "να πάτε πρώτα εκεί...να το δούνε και μετά να έρθετε ξανά...". Αν και υπερβολικά απλό αυτό που θέλω εγώ σκέφτομαι ότι ίσως φάω και εγώ πόρτα με κάποια δικαιολογία όπως "χάλασε η σφραγίδα", "στέγνωσε το μελάνι", "δεν έπιασα το στοίχημα χθες"... Ευτυχώς όλα καλά!

Περπατάω προς το αμάξι όπου και δε γνωρίζω ότι θα συναντήσω τον απόλυτο Ήρωα αυτής της ζωής. Μπαίνω μέσα και βλέπω ότι έχουν παρκάρει ΠΑΝΤΟΥ!
Στο εσωτερικό μέρος (δεξιά μου) της νησίδας όπου είναι ο δρόμος προς το parking του Super Market έχουν γεμίσει με αυτοκίνητα που περιμένουν να μπουν στο Super Market. Αριστερά μου ένα BX με τον Θεό να κοιμάται με το κάθισμα ριγμένο...

Κορνάρω ελαφρά! Τινάζεται απότομα με γελοία έκφραση "ΞΥΠΝΑΤΕ, μας κλέψαν τα λιπάσματα".... Κάνω το χαρακτηριστικό νόημα "να φύγω;;". Με κοιτάζει με απορία..χμμ μάλλον σε κόπανο έπεσα. Ξανακάνω το νόημα και μου κάνει νόημα "κάτι προς τα αριστερά" με τα αξιολύπητα μικρά χεράκια του... Σειρά μου να απορήσω... Κατεβάζω το παράθυρο....

-Δεν είναι δρόμος από εκέι... είναι η είσοδος του parking!Εγώ θέλω να φύγω!
-Φύγε, μου λέει με τον πιο φυσικό τρόπο...
-Πως;;; Κάνε λίγο πίσω να βγω!!!
-Είναι άλλος!

Θεέ μου!!!Σε τι τυπάκι έπεσα;;;
Κοιτάζω μπροστά και πίσω από το αμάξι και δε βλέπω κανέναν!! Τι λέει το άτομο;;

-Ρε φιλαράκι κάνε κάτι να φύγουμε έχω και δυολειά (2λεια)
-Μα εγώ περιμένω μπω parking από εδώ

Αχα! Ώστε είσαι αλλοδαπό,δε σε είχα πάρει χαμπάρι πριν αλλά με τα δύο(2) ρήματα στη σειρά καρφώθηκες...
-Γιατί δεν πας γύρω γύρω;;;
-Θα αργήσω να μπω, εδώ δυολεύω (2λεύω)...
-Εδώ έχει νησίδα πρέπει να πας ΓΥΡΩ-ΓΥΡΩ!!!
-Όχι από εδώ μπαίνω!
-Ναι αλλά τώρα είμαι εγώ εδώ..!
-Ναι φύγε...

Το μάτι μου γυαλίζει, αρχίζω και σκέφτομαι τη μάνα μου στα κανάλια με λεζάντα "Η μάνα του φονιά με τα μωρομάντηλα"

Βάζω μπροστά και ξεπαρκάρω βγάζοντας άναρθρες κραυγές... Χέστηκε και έκανε πίσω...Φεύγω και ηρεμώ σιγά σιγά....Κοιτάζω τον καθρέφτη και βλέπω το BX να πέρνει φόρα και να καβαλά τη νησίδα.... ΜΠΑΜ!! τρακάρει με μια καημένη κυριούλα που ήταν δεξιά μέσα στο δρόμο που οδηγεί στο πηγμένο parking!

Χτυπάω το κουτελό μου...! Πωπω, τελικά τυχερός ήμουν, ας είναι καλά το πτηνό που με έχεσε πρωινιάτικο!