Amita Motion

Η συγκεκριμένη ανάρτηση ΔΕΝ είναι διαφήμιση.-

Ο ελεύθερος χρόνος μου 2(δύο) εβδομάδες τώρα υπολογίζεται σε 3sec/ετός περίπου. Εργάζομαι από 14 έως 17 ώρες ημερησίως και μετά κάνω μπάνιο και κοιμάμαι. Όταν κοιμάμαι χτυπάει το τηλέφωνο που πρέπει να απαντήσω και ακούω γνωστές φωνές του Hollywood.

Εχθές με πήρε η Σιγκούρνι Γούιβερ και ήθελε να κάνει μια παραμετροποίηση στο σύστημα. Τελικά ήταν η Δήμητρα και τα aliens δεν είχαν επιτεθεί στην εταιρία. Ήταν ένα απλό certificate που δεν έλεγε να κατέβει και να εγκατασταθεί στον browser...

Τρώω στη δυολειά (2λεια) παρακολουθώ champions league από το Internet και πραγματικά πιστεύω ότι έξω γίνεται πόλεμος για αυτό δεν κάνει να βγω. Σε συνέχεια όλων αυτών έχω και τον παππού στο νοσοκομείο (όχι κάτι σοβαρό) και έπρεπε να δώσω αίμα. Και έτσι έκανα...

Έφυγα από το γραφείο και οδήγησα μέχρι το Ιπποκράτειο ενώ μιλούσα πάντα στο τηλέφωνο. Βρήκα εύκολα να παρκάρω, ειδικά όταν θεώρησα ότι το αυτοκίνητό μου είναι ο spiderman και εύκολα θα μπορεί να "σταθεί" εκεί που θέλω. Τελικά στάθηκε!

-Γειά σας,το αιματολογικό που είναι;
-Εσείς τι είστε;
-Είμαι ένας μεγάλος τριθέσιος καναπές με ξύλινα σκαλίσματα..!
-Σας παρακαλώ ΚΥΡΙΕ!!!
-Εγώ σε παρακαλώ (λογοκρισία!)...

Τελικά ήταν στο -1. Πήγα και έκλεινε στις 20:00. Ήταν ήδη 19:40. Συμπλήρωσα την αίτηση πολύ γρήγορα (λόγω σπουδών την έχω συμπληρώσει άπειρες φορές) και την έδωσα. Μου πήραν την πίεση και με βρήκαν εντάξει (άρα ευτυχώς έκαναν λάθος). Στην ερώτηση αν έχω κοιμηθεί τουλάχιστον 6 ώρες απάντησα ειλικρινά "ΝΑΙ" αφού δε μου είπε σε ποιό χρονικό διάστημα (είχα κοιμηθεί 6 ώρες όλη τη βδομάδα περίπου!).

Με το χαρτί πάω στο χώρο της αιμοληψίας όπου ο ψηλός αδερφός του Φρανκενασταϊν λέει τα εξής:

-Χοχο!φίλε είναι αργά, δίνεις γρήγορα αίμα; (με ύφος λέω ωραίο αστειάκι, γέλα!)
-Ναι ρε φυσικά και κατουράω τόσο γρήγορα καμιά φορά που δεν έχει προλάβει να βγει ο προηγούμενος από μέσα!

Δεν κατάλαβε και ξάπλωσα. Έδινα αίμα και μιλούσα στο κινητό. Με τις μαλακίες που άκουγα στο τηλέφωνο η πίεση ανέβαινε και τελικά βγήκα πολύ μάγκας στο χαζό αιμολήπτη.

Μετά ανέβηκα στον 4ο στο ουρολογικό να δω τον παππού! Δεν τα κατάφερα αφού η Ελληνίδα μάνα άρχισε τον πόλεμο:

"τόσες ώρες,τόση δουλειά,τι σας κάνουν;, και τι θα πάρεις εσυ; αξίζει;είσαι άσπρος και δίνεις και αίμα, πιες χυμό,πιες,πιες,πιες,πιες..."

**Σέβομαι πολύ τους γονείς μου και δεν αντιδρώ άσχημα. Σέβομαι και την υπόστασή μου όμως και περιορίστηκα στο να μην απαντήσωα σε τίποτα και τη στεναχωρήσω αλλά να φύγω πολύ σύντομα.**

Επειδή είμαι τραγικός όμως φυσικά και δε θα ήταν αυτό αρκετό. Στο δρόμο για το ασανσέρ ένα χέρι με σταμάτησε απότομα και ένας 35αρης άρχισε να φωνάζει μέσα στο αυτί μου (το αριστερό!):

-ΜΑΝΩΛΗ;;!;;! ΡΕ ΜΑΝΩΛΗ!!!!
-εεεχμμ,λάθος κάνεις δε με λένε Μανώλη!
-ΡΕ ΜΑΝΩΛΗ ΔΕ ΜΕ ΘΥΜΑΣΑΙ;;;;; ΑΧ ΡΕ ΜΑΝΩΛΗ...
-Φίλε δε με λένε Μανώλη, τι έπαθες;

Σε κλάσματα δευτερολέπτων έχει εμφανιστεί η αξύριστη αντιπαθητική σύζυγός του που τον πιάνει από τον ώμο και τον τραβάει μαζί της ενώ με κοιτά με μισό μάτι και μου λέει:

-Γιατί του το κάνεις αυτό;δε βλέπεις την κατάστασή του;;;

Παράλληλα χτυπούσε το κινητό μου...

Εμένα αυτός μου φάνηκε μια χαρά. Δεν έβρισα, δε νευρίασα και απάντησα στο τηλέφωνο. Ο spiderman πιστός με περίμενε εκεί και γύρισα και πάλι στο γραφείο. Τα 36 αδιάβαστα emails με έβαλαν σε γρήγορες σκέψεις και πήρα μια πίτσα αφού πριν τις 2 (δύο) το βράδυ δεν έπαιζε να φύγω...

**********************************
Το posto αυτό άρχισα να το γράφω την Τρίτη, όπου και έγιναν όλα αυτά. Σήμερα το τελείωσα. Σύντομα θα ξαναμπώ σε ρυθμό και θα διαβάσω τα blogs σας. Η χρονική πίεση με έχει αφήσει αναλλοίωτο ,ευτυχώς αλλά και πολύ μακριά από την blogοσφαιρα.

Με εκτίμηση,

Μανώλης