OEE

Οργανισμός Εξουθένωσης και Εξολόθρευσης!

Ξυπνάω στις 6:00 ακριβώς, τρώω μια σαγιονάρα με ζελέ και λίγο camel βαφή υποδημάτων. Τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε. Στύβω ένα χυμό από κάτι θλιβερά πορτοκάλια που πήρα μια μέρα όταν γύριζα από το γραφείο από έναν κατακαημένο πακιστανό.

[σημαντικό: ο συγκεκριμένος πακιστανός εδώ και 3 χρόνια πουλάει μπανάνες στο φανάρι (λάθος σε ανθρώπους πουλάει τις μπανάνες αλλά στο φανάρι κάθεται). Αυτές τις μπανάνες τις πουλάει ΟΛΕΣ τις εποχές, κάθε μέρα. Είναι πάντα κίτρινες και λαχταριστές! Μα τι σκατά; Όλες τις εποχές έχει μπανάνες; Χιόνια έξω, μπανάνες αυτός! Μια φορά πήρα σκεπτόμενος ότι είναι πλαστικές και θα τις βάλω για ντεκόρ. Τελικά ήταν κανονικές και μάλιστα ήταν και chiquita με μπλέ χαρτάκι! Έφαγα μια και έπαθα κολούμπρα! Μετά είδα καλύτερα το χαρτάκι και ήταν πρόχειρη εκτύπωση! Απατεώνα πακιστανέ! Μην αγοράσεις ποτέ! Εκτός αν θες να δοκιμάσεις τις αντοχές σου με την "chi-κοίτα τι θα πάθεις"]

Ψιλοστάνιαρα με το χυμό και κατηφόρισα στη Νέα Ιωνία. Με το βιβλιάριο της μάνας μου, φωτοτυπία ταυτότητας, εξουσιοδότηση και τη δική μου ταυτότητα. Πάρκαρα πολύ κοντά. Και ενώ ήταν μόνο 6:35 πήρα το νούμερο 39!!!

Και τώρα αρχίζει το καλό! Μπαίνω μέσα και βλέπω 30something γερόντια να κάθονται. Λέω καλημέρα και απαντούν! Οι δε γριές δίνουν και ευχές "να είσαι καλά λεβέντη μου καλό Πάσχα" κλπ. Ειδικά μια γριά με μωβ μαλλί!
Πατάω το κουμπί για χαρτάκι και βγάζει δύο(2). Είμαι έτοιμος να το κόψω για να το δώσω σε όποιον είναι πίσω μου (αν ήταν κάποιος) ή απλώς να το αφήσω πάνω εκεί να το πάρει ο επόμενος.

ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ! Η ίδια γριά με το μωβ μαλλί, που πριν ήμουν λεβέντης της, ουρλιάζει:

-"Γιατί δύο(2);;??;;??;;; Υπάρχει κόσμος που θα περιμένει, γιατί??;;??;;;μπλιεεεχχχ"
κάτι μεταξύ εμετού και βήχα! Ώπα λέω μας την πέσανε!
-"Έβγαλε δύο(2) κυρία μου,τι να κάνουμε θα το αφήσω εδώ πάνω, καλά;;;"
-"Ναι γιατί έρχονται και τα βγάζουν δέκα-δέκα και...."
Λέω καλά,καλά και βγαίνω έξω να καπνίσω, μέχρι τις 8 άλλωστε έχουμε! Μέσα το αίσθημα δικαιοσύνης της γριάς προκαλεί συζητήσεις και λοιπά.

Ανάβω τσιγάρο και με πλησιάζει ο Έλληνας Τσάρλι Σιν στα 65 του και μου "σκάει" το μυστικό: "εγώ παιδί μου έχω το 3!! Είμαι εδώ από τις 5 και τέταρτο!", αν είχα μουστάκι ή μούσι θα είχα γίνει φλαμπέ αφού στο άκουσμα μένω με τον αναπτήρα στο χέρι αναμμένο! Συμφωνώ και παρακαλάω να μην αρχίσει συζήτηση!!! Δεν έπιασε, πολύ απότομα το θέμα πάει στις δύο (2) κόρες του που είναι ΑΕΚ.... τι λέμε;;; Η ιδέα ήρθε!! Του λέω πάω να πάρω ένα καφεδάκι για να τον αποφύγω. Τζίφος!

-"Α!!πολύ ωραία πάμε μαζί γιατί και εγώ δεν ήπια γιατί η γυναίκα μου δεν είχε ξυπνήσει...."

Την έβαψα λέω! Δέχομαι τη μοίρα μου και πάμε μαζί, όπου και χάνω 562 - 0 αφού δεν έσκαγε με τίποτα. Σκέφτομαι να του πω ότι μοιάζει με τον Τσάρλι Σιν μήπως πει ότι του την πέφτω και με αφήσει αλλά σιγά μην ξέρει ποιός είναι ο Τσάρλι Σιν!

7:20! Οι πάπακες γύρω μου έχουν γίνει 4 και νίωθω πολύ πιο κοντά στη σύνταξη! Στο στενάκι (Αγίου Κωνσταντίνου) και απέναντι από τον ΟΕΕ υπάρχουν 5-6 εργάτες από το Τζιμπουτί (δε ξέρω,λέω) και ξαφνικά σκάει και ένα φορτωτάκι (αυτά τα μικρά) και ένα φορτηγό. Οι πάπακες ορμάνε στο πεζοδρόμιο με κίνδυνο να πέσουν και να σπάσουν μέχρι και τα ζυγωματικά τους! Εντύπωση μου έκανε ένας παπούλής που ήταν περίπου 190 ετών και ενώ ήταν σε stand by φάση έκανε εντυπωσιακό άλμα και ξαναμπήκε σε κατάσταση νάρκης! Το φορτωτάκι παίρνει μπροστά και εμάς μας παίρνει και μας σηκώνει! Φασαρία και μαύρος καπνός. Πάνε τα γερόντια λέω αυτό ήταν...

7:45! Οι γριές ενώ έχουν το νούμερο 4532 πάνε μπροστά μπροστά για να μην τις κοροϊδέψουμε εμείς οι κακοί! Ο καφές τελειώνει και ανάβω άλλο ένα τσιγάρο... Ο Έλληνας Τσάρλι Σιν κάνει δυναμικό come back και μου τσακίζει το εγωισμό!
-"Α!πολύ καπνίζεις εσύ και έλεγα να σε γνωρίσω στην μικρή μου την κόρη"
Αυτά είναι! Έχει βγει κανόνας πλέον άμα ο Έλληνας Τσάρλι Σιν λέει "Α!" αυτό που θα ακούσεις θα σε στείλει...
-"εεε δεν πειράζει", λέω (και σκέφτομαι να του πω ότι αν σου έμοιασε θα μιλάει τόσο πολύ που μια μέρα θα τη σκότωνα με ένα μεγάλο λεξικό!(μη το ψάχνεις ούτε εγώ ξέρω πως μου ήρθε!)).

08:00! Θύρα 7, πολλά τα θύματα! Εγώ δεν είμαι καν στην πόρτα και βλέπω ότι σκοτώνονται ενώ υπάρχει σειρά και πίνακας που λέει ποιός θα μπει.

08:25! Η σειρά μου. Με λένε να πάω στο γκισέ Νο5. Μια νέα κοπέλα! Ωραία λέω θα κάνω γρήγορα τη δουλειά μου (αν δε με ερωτευτεί και με παρακαλά να μείνω κοντά της!<---πολύ πιθανό και τέτοια!). Τζίφος και πάλι! Δεν έχω τίποτα με τους ανθρώπους που έχουν κάποιο πρόβλημα. Το λέω από τώρα! Απλώς αυτή δεν ήταν ψευδή είχε κάτι άλλο και από τα 24 γράμματα έλεγε μόνο τα 12!

-Καλημέρα!
-Γεά θαθ κριέ!
(κριέ;;; δίδυμος (2-2μος) είμαι!)

Λέμε ότι λέμε και ζητάει τα χαρτιά!Βλέπει την εξουσιοδότηση και μου λέει επ'ακριβώς:
-Μιζμιθρ...
-Ορίστε;;;
-ΜΙΖΜΙΘΡ!!!
-Μυζήθρα;;; (τι το θέλει το τυρί;;;)
ενώ μου δείχνει την εξουσιοδότηση το αλλάζει σε:
-Μιζούρ..
-Μιζούρι;;; Ξανά!
-ΜΙΖΟΥΡ!!!
-(μα τι λέει τι Μιζούρι;;;τι να κάνω;;;)
Τελικά έλεγε μουτζούρα!Το ζώο έβλεπε τη γραμμή που τραβαέι ο μπάτσος κάτω από τη δήλωση ως μουτζούρα!!!
-Η αστυνομία την έβαλε τη γραμμή κυρία μου!Για να μη γράψει άλλος από κάτω!
-Ααααα! (αυτό το είπε σωστά!clap your hands!)

Δεξιά και αριστερά μου γίνονται μάχες! Ξαφνικά ο προϊστάμενος ή έστω αυτός που δεν έκανε τίποτα σε ένα γραφείο πιο πίσω σηκώνεται και έχει ύφος Dirty Harry!
Ναι ρε λέω!ΝΑΙ!Θα τους βάλει χέρι, θα γίνει δυολειά(2λειά), ο αγώνας τώρα δικαιώνεται και άλλα τέτοια!

-ΡΕ παιδιά ανοίξτε τα στόρια να μπει λίγο φως!!

Τι είπε ρε το άτομο;;; Αυτό ήταν το θέμα μας;;;
Με τα χίλια ζόρια τελειώνει το μαρτύριο! Ευχαριστώ την κοπέλα για την άμεση εξυπηρέτηση και φεύγω τρέχοντας προς το αυτοκίνητο όπου και βλέπω μια πρασινοφορούσα κοπέλα με καπέλο ακριβώς μπροστά στο αυτοκίνητο! Δεν αργώ να καταλάβω ότι είναι της Δημοτικής Αστυνομίας! Πλησιάζω και σκέφτομαι ότι αν δεν την έχει κόψει ήδη θα της χαμογελάσω, θα με ερωτευθεί (καλά ε;; πόσο ψώνιο είμαι;; βρίστε στα σχόλια ελεύθερα!) και θα καθαρίσω. Πλησιάζω με το καλύτερο χαμόγελο μου και το βιβλιάριο σε εμφανή θέση στο χέρι (πούστης ε;; ).

-Μη μου πεις!!!, της λέω.
-Ορίθτε;;;
(αμάν λέω έχει φωλιά εδώ!)
-Μη μου πεις ότι απαγορεύεται εδώ;;; (χαμόγελο colgate)
-Δε θα θαθ το πω εγώ, θαθ το λέει η ταμπέλα...
-Δε μου μιλάει, τσακωθήκαμε! (εντάξει χαμογελάει, πέτυχε!)
-Καλά καλά απλώθ να ξέρειθ (να και ο ενικός!) να μη το βάδειθ εδώ.
-Μόνο επειδή το λες εσύ!! (κρύος-άθλιος και βλάκας μαζί!)

Ενώ οδηγώ χτυπάει το κινητό, η μάνα μου:

-Έλα μάνα καλημέρα, καθάρισα, πάω γραφείο
-ΆΘΤΑ, ΆΘΤΑ!!!
-ΜΑΝΑ ΓΙΑΤΙ ΨΕΥΔΙΖΕΙΣ (και εσύ;; )
-Το δόντι μου....πάω θτο γιατρό!

Έλεος! Μπήκα στο γραφείο, βλέπω τη Μαρία:

-Καλημέρα σας!
-Καλημέρα ΘαΘ! απαντώ και εγώ!

Καλό ΠάΘχα Θε ΌλουΘ ΘαΘ!!