Άλλος άνθρωπος...

Τους τελευταίους 2-3 μήνες είμαι μόνος μου (δεν παραπονιέμαι τώρα) και διαπιστώνω πολλά πράγματα:

1.έχω πολύ χρόνο για εμένα
2.έχω πολύ χρόνο για τους φίλους μου
3.πληρώνω πολύ λιγότερα
4.τι είναι κινητό;
5.μπορείς να ακούς Judas Priest όλη μέρα
6.οδηγώ πολύ λιγότερο (καριόλια όταν έκανα 26+26 klm/day η βενζίνη είχε 1.10€)
7.οδηγώ μόνο το δικό μου αυτοκίνητο
8.έχω να λάβω sms από τη γιορτή μου, όλοι οι φίλοι με πέρνουν τηλέφωνο

αλλά βασικά έχω διαπιστώσει ότι είμαι άλλος άνθρωπος. Για την ακρίβεια, έχω γίνει άλλος άνθρωπος για το περιβάλλον μου... Αναλυτικότερα, ως άνδρας (πωπωπω, πολύ βαρύ αυτό ρε παιδί μου) είμαι τυπικός και συνήθως, αν όχι πάντα, με τις ελάχιστες φίλες μου και γενικότερα τις γυναίκες. Όσο είμαι σε κάποια σχέση (10 μήνες είναι το σύνηθες) είναι σαν να μην υπάρχω. Τώρα υπάρχω υλικά, πνευματικά κλπ.

Στη δουλειά οι κυρίες κυρίες συνάδελφοι θέλουν να κάνουν τσιγάρο μαζί μου... Άμα λέω καμιά μαλακία (το συνηθίζω...) με ακουμπούν ή χειρότερα με σπρώχνουν (το σύνδρομο Μενεγάκη). Όλες λένε καλημέρα και χαμογελούν λες και βλέπουν τον Γιώργη τον Κλούνη (george clooney - όχι δεν είμαι ψώνιο). Γενικότερα η επαφή έχει πολύ πλάκα...

-Μου πιάνεις αυτό;
-Ορίστε (έχουμε και μια παιδεία ρε αδερφέ)
-Φχαριστώ (χαδάκι)

Γενικότερα νιώθω κάτι σε "επίθεση". Όχι με την κακή έννοια, πολλές φορές όπως όταν είσαι 11-12 χρονώνε και οι θειάδες-γιαγιάδες κλπ σε σαλιώνουν με τα φιλιά τους και σου λένε πως μεγάλωσες... (και ότι θα γίνεις 2 μέτρα αλλά ποτέ δεν έγινες αν και πλησίασες...). Άκυρες ατάκες όπως: "ωραίο πουκάμισο", "δε σε έχω συνηθίσει έτσι" από κοπέλες που πρέπει τα τελευταία 2 χρόνια να έχουμε μιλήσει 37 δευτερόλεπτα , είναι πλέον συχνές.

"Αυτά τα κάνει η αγαμία"....μου είπε ένας φίλος, αλλά δε νομίζω ότι έχει δίκιο διότι δεν ορέγομαι (πως τα λέω,πως τα λέω), καμία από αυτές τις κυρίες κυρίες.

Συμπερασματικά, πριν δεν υπήρχα ή ήμουν αόρατος ή έχω ομορφήνει πολύ τους 2-3 last months... Μπα, μάλλον πάλι κάποιος γυναικείος μηχανισμός φταίει που είναι αδύνατο να κατανοήσουμε και μας τρώει η περιέργεια (μην πει κανείς καμιά μαλακία ότι δεν τον νοιάζει-εκτός αν έχει γάμους>3 ή παιδιά>7 )...

Πιο συμπερασματικά, τώρα είναι η φάση που λέω στη μάνα μου "τι γαμώ τις δουλειές έκανε πριν 25 χρόνια" (τώρα βρίστε ελεύθερα). Δε ξέρω μάλλον θα πρέπει να χαρώ αφού είμαι κοινωνικό ζώο (ον) αλλά για κάποιο λόγο θέλω λίγο ακόμα από τη λίστα που έγραψα πάνω....χρόνο,priest και λιγότερο κινητό!