Fair Play...

...και γιατί πρέπει να το μάθουν και οι γυναίκες!

Λόγοι:
1. καλές μου γυναίκες είστε το 70% του ανθρώπινου είδους
2. εμείς (οι άντριδοι i mean) είμαστε λίγο χαζοί
3. γιατί όχι;
4. μια κοινή δεοντολογία κάνει την επικοινωνία πιο εύκολη, όχι βαρετή
5. και εμείς πληγωνόμαστε με απλά καθημερινά πράγματα (μαχαίρια, κοπίδια, καρφίτσες)

Story
(συνδυάστε (συν2άστε δλδ) την παραπάνω λίστα με το κείμενο. Ο/Η καλύτερος/η θα κερδίσει μια μπύρα)

Πάω λοιπόν και εγώ εις νεόκτιστο καφέ στο μαγευτικό Αμαρούσιο. Και αφού παρκάρω κάθετα σε τοίχο και βγαίνω από το πορτ-μπαγκάζ (γαμάτο είναι στα ελληνικά), περπατώ προς την πλατεία (Οου γιες τη γνωστή στο σταθμό του ΗΣΑΠ). Μπουκάρω θεαματικά στο μαγαζί αφού πατάω το κασκόλ μου και κοντεύω να σκοτωθώ γιατί ποτέ δεν έμαθα πως δένει στο λαιμό (και γιατί είναι τόσο μακρύ ρε πούστη μου;;) σε αντίθεση με τις γραβάτες που τις δένω σε χρόνο dt. Όλα καλά, ο φίλτατος Μιχάλης έχει ήδη κάτσει στο καλύτερο τραπέζι (όχι για φλερτ αλλά απέναντι από την οθόνη που δείχνει το ματς). Δε βλέπει τίποτα από όσα έγιναν στην θεαματική είσοδό μου και έχει ένα ηλίθιο ύφος "βλέπωμπάλακαιτοματςειναιγιαφάπες"...

Κάθουμε!Τσουπ (δερμάτινη καρέκλα-85κιλά πάνω της)...
Και τότες βλέπω απέντιτι (απέναντι) μελανούρι εις διαδικασία παίζω με τα χειλάκια μου και το καλαμάκι... Μια ομορφία! Χαμογελό (και επειδή ως γνωστόν είμαι πανέμορφος και αντικειμενικός) γελά πίσω... Το αφήνω κατά μέρους διότι κάτι λέει ο άλλος και δεν ακούω...

-Ναι,φυσικά ,απαντώ
-Και μετά;;; ρωτά
-Ήρθαν οι μέλισσες, τι έλεγες;;

Κάπως βρίσκουμε το ρυθμό μας...Τότες το μωρέλι ξεδιπλώνεται (ξε2πλώνεται) και φθάνει εις ύψος του 1.70-1.75. Τακούνι ναι-ψηλό όχι.Περί τα 7cm. Πολύ δυναμικά περπατά προς το μέρος μου και κάπου εκεί χάνω την ψυχραιμία μου και φλιπάρω (Γαρδέλης speaking)... Τελικά πάει τουαλέτα (μπουου ξενέρα) και σκέφτομαι καλύτερα γιατί αν μου έλεγε κάτι θα απαντούσα χαρακτηριστικά:

- Γκμουυζζμμζ μμ;;;

Αν και φοβερός σε ατάκες και λοιπά που και που την πατάω. Κάπου εδώ είχαμε μια κίτρινη κάρτα (άσχετο). Το μωρέλι επιστρέφει και ρίχνει μια ματιά στο τραπέζι μας....και 3 sec αφού κάτσει εμφανίζουτε μαντράχαλος ο οποίος τη φιλά και τη χαϊδεύει (τον οποίο φυσικά και είχα διότι είμαι και γαμώ τα παιδιά...τουλάχιστον δύο (2) κατηγορίες κάτω από εμέ).
Και λεώ ρε κοπελιά προς τη όλο το σκηνικό;;; Αφού έχεις γκομενέο;; Γιατί δεν αφήνεις να δούμε καμιάν άλληνε;ε; Πάει το fair play...

Ημίχρονο! Αλλαγή και στας μπύρας...πλέον αντικρυστά με το φίλο,να πούμε και καμιά κουβέντα...Και εκεί που λέμε περί διαφόρων θεμάτων μου αποκρίνεται ακριβώς όπως είχα φανταστεί πριν:

-Μ: Γκμουυζζμμζ μμ;;;

Και μου δείχνει κάτι πίσω μου αθώα και χαζεμένα με το δαχτυλάκι του... Γυρνώντας βλέπω τη μάχη των Θερμοπυλών και το Λεωνίδα να παίζει φρίσμπι με την ασπίδα του!!! Κοινώς τα καταπληκτικά οπίσθια που είναι δίπλα στην κεφάλα μου και προτού απολάυσω τον χαμό των πρώτων 1300 Περσών γυρίζει και ρωτά ένα μέτριο (όλα και όλα,μέτριο προς μετριότατο) προσωπάκι αν μπορεί να πάρει την καρέκλα για να βάλει το παλτώ της...

Με χαρά απαντώ: ΒΕΒΑΙΩΣ! πολύ σίγουρος για τον εαυτό την ομορφιά μου και τα λαμπερά μαλλιά μου (λούσου 2 βδομάδες μετά και θα δεις!). Η πολύ σιγουριά όμως είναι που τα χαλάει όλα...Το γ@μίδι το κασκόλ έχει συστραφεί ως κοκορέτσι στην καρέκλα...

Δραματικό θέαμα: ηλίθιος (εγώ) αμήχανα προσπαθεί να ξεμπλέξει κασκόλ με στριφτό στο χέρι και μια γενικότερη αγαρμποσύνη να τον έχει καταλάβει...
Τελικά η συμπαθητική αφέλεια επιφέρει το πρώτο (λες και είχε και δεύτερο (2τερο)) καλό σχόλιο:

-ΜωρέλιΝοΔύο (νο2): Είσαι πολύ καλός!!!
-JD: ...και επιδέξιος...
-ΜωρέλιΝοΔύο (νο2): (γελάκι...)

Μετά άλλαξα πλευρά αφού είχαμε και δεύτερο (2τερο) ημίχρονο....

Συμπέρασμα: οι γυναίκες δεν έχουν ιδέα του fair play καθώς επίσης και τα κασκόλ, που σίγουρα ανακάλυψαν γυναίκες (και μπορείς να γίνεις ρόμπα εύκολα)!!! Επίσης και Άρης και ΠΑΟΚ δεν έχουν ιδέα για το fair play...

Σπουδή (μια προσφορά από εμέ σε όλους τους άντριδοι!):

http://www.uefa.com/uefa/aboutuefa/committespanels/panel=128.html